Aflevering 39: Harmonie Schijndel

Deze aflevering staat volledig in het teken van de Harmonie St.Cecilia in Schijndel. Peter de Rooij, Harry Kamps en Roger van Straaten vertellen wat de harmonie inhoudt, wat deze voor de lokale gemeenschap betekent en wat het brengt. En uiteraard vertellen ze ook over hun optreden op Paaspop. 

U kunt de podcast ook op andere platforms beluisteren.

Bekijk hier de verschillende platforms
 

Transcriptie

Menno:
Dit is Menno in Meierijstad. In deze podcast ga ik, Menno Roosendaal, als wethouder van de gemeente Meierijstad, in gesprek met mensen over onderwerpen die mij na aan het hart liggen. In gesprek met echte mensen uit Meierijstad. Welkom bij weer een nieuwe aflevering van de podcast Menno in Meierijstad en we gaan het hebben over harmonie, harmonie en fanfares en in het bijzonder de Harmonie in Schijndel. En daar heb ik een mooi ensemble voor hier in de studio, om te beginnen met Roger van Straten. Dag Roger.

Roger:
Dag Menno.

Menno:
Wat doe jij bij de harmonie?

Roger:
Nou, ik moest er even over nadenken, maar ik ben voornamelijk in eerste plaats ben ik eigenlijk muzikant, ook gewoon vanuit mijn beroep, maar ik ben een beetje manusje van alles. Ik ben niet alleen muzikant, maar ik mag me met verschillende dingen bemoeien. Ik ben ook dirigent inmiddels. Ik sta voor twee orkesten bij de harmonie, twee van de onderverdelingen. Andere orkesten, zoals we het vast wel over hebben. En wat doe ik nog meer? Ja, ik ben slagwerker, eigenlijk vanuit muzikant, slagwerker.

Menno:
Dat stond op een hè, muzikant.

Roger:
Ja, dus dat.

Menno:
Nou. Nou, gaan we daar ook veel meer over horen. Ook hier in de studio, Harry Kamps, voorzitter. Ja. En misschien moeten we even de harmonie, de volledige naam, want daar zijn jullie denk ik heel trots op.

Harry
Jawel, Koninklijke Harmonie Sint-Cecilia.

Menno:
Koninklijke Harmonie.

Harry
Sinds 1855, dus we lopen al een paar jaar mee.

Menno:
Ja, jullie doen het al even mee.

Harry
We gaan dit jaar ons 169ste jaar in, dus dat wil toch al wel zeggen dat het midden in de gemeenschap zit hè.

Menno:
Zeker. En hoe lang ben je voorzitter Harry?

Harry
Ik ben nu vijf jaar voorzitter.

Menno:
Oké.

Harry
Dus ik heb mijn arbeidszame leven in 2019 mogen beëindigen. En nou, toen kwam het verzoek. Ik zat voorheen in een stichting hè. Een harmonie heeft ook een stichting nodig om een club van honderd aan een fonds te werven. En daar had ik wat tijd over om dan toch midden in de gemeenschap te blijven. Nou, dan moet je iets sociaals doen. Nou, voetbalclub of basketbalclub, nou dat was niet zo mijn ding. Ik denk nou harmonie, daar hou ik wel van. Dus met heel veel plezier moet ik zeggen.

Menno:
Nou, gaan we dadelijk ook meer over horen. Een laatste gast hier ook in de studio, Peter de Rooij. Welkom.

Peter:
Ja, dankjewel. Je bent ook in het bestuur penningmeester. Ja, ik ben sinds 2014 penningmeester van de vereniging. En daarnaast mag ik de grote concerten organiseren. Dus de promconcerten die we inmiddels vijf achter de rug hebben. En de grote optredens zoals net Paaspop, maar daar zullen we het ongetwijfeld ook zometeen nog een keer over hebben.

Menno:
Ja, daar gaan we het zeker over hebben. Maar jij bent ook muzikant.

Peter:
En ik ben muzikant. Ja, ik speel tenorsaks al 26, 27 jaar.

Menno:
Want Harry, jij zelf speelt niet in het...

Harry
Jawel, ik speel gitaar, maar daar heb je heel weinig aan in harmonie. Ik heb het geprobeerd met Koningsdag om even er mee voorop te lopen met zo'n gitaar. Je valt niet op, dat je afwijkt. Dus dat doe ik maar niet. Maar ik hou wel van muziek, maar ik speel zelf geen blaasinstrument.

Menno:
Peter, jij noemt het net al, Paaspop. Een hoog vers in het geheugen, denk ik, voor veel mensen. Misschien leuk om daarmee te beginnen. Want de harmonie stond gewoon op Paaspop in de line-up. Ja, zeker. En niet voor de eerste keer, al voor de derde keer in successie, als ik zeggen mag. Maar deze keer was wel heel uniek. Met een Queen-tribuuband. Met eigenlijk een show, alle 17 grote successen van Queen in één programma van 80 minuten. Met een band en een harmonieorkest van 65 mensen erachter. In de theatertent, volledig uitverkocht. En schattingen tussen de vijf en de zesduizend mensen. En buiten hing een bordje, area vol. Er mocht niemand meer bij. Dat hadden ze nog wel graag gewild. Maar het ging echt niet meer, want het was helemaal vol.

Menno:
Ja, ik was erbij. Ik zat in het publiek en het was inderdaad helemaal vol. Het was echt heel mooi om te zien. Maakt mij ook wel trots.

Peter:
En ging je ook uit je dak?

Menno:
Ja, ik zat incognito, dus ik viel niet zo op, denk ik. Maar ja, ik vond het prachtig.

Harry:
Dus je kon het in zijn volle hevigheid beleven. De show en wat er zo opviel van het begin tot het eind. Alle nummers werden herkend, meegezongen. De hele zaal, niet de halve zaal, maar echt de volledige zaal die er mee ging. Dus ook vanuit het podium gezien. Het was ook één groot feest om dat zelf mee te maken.

Roger:
Dat was natuurlijk ook een beetje het format, zeg maar. Wat we deze vorige keer hebben. We hebben meerdere keren op paas opgestaan.

Menno:
Dit was de derde keer. Dit was de derde keer.

Roger:
Ja, we hebben eerdere keren met elektronische muziek de combinatie gezocht. En dat was ook fantastisch. Maar nu was het natuurlijk... Kijk, iedereen kent de nummers van Queen. En van tevoren hebben we er goed over nagedacht. Hoe ga je als orkest op een Paaspop? Hoe ga je je dan presenteren? En toen kwamen we er eigenlijk achter dat de grote symfonische nummers, waar je een orkest kwijt kan. Dat is dan bijvoorbeeld veel nummers van Queen. Who Wants To Live Forever, dat soort dingen. Daar kun je echt best wel dat extra sausje geven.

Menno:
Wat je normaal niet hoort. Ja, prachtig.

Roger:
En ik moet ook eerlijk zeggen, als je nummers als Who Wants To Live Forever of Bohemian Rhapsody. Ik heb het filmpje teruggezien. Wat natuurlijk het meezingnummer bij uitstek is. Maar dat hoor je dan door een harmonieorkest. Het is een heel ander soundje, een heel ander sausje. Zonder die dingen. En dan gaat iedereen meedoen. Ja, dat is kippenvel. Kippenvel voor als je in de zaal staat. Kippenvel voor als je op het podium zit. En het is gewoon lekker om te spelen. Ik kan er alleen maar van gaan lachen.

Menno:
Het klopte helemaal. Maar Harry, je komt niet zomaar op het podium bij Paaspop.

Harry
Nee, daar komen we wat dingen bij kijken. Dus wat ik als voorzitter doe zijn heel veel dingen achter de schermen. En een beetje lobbyen en ruiken en proeven. En als de optredens bezig zijn, dan bemoei ik me alweer met zaken die een vervolgverhaal moeten gaan geven. Maar dit is eigenlijk een verlengstuk. Die derde keer op Paaspop. Vorig jaar stonden we bij Concert Carnavalesk. Dat deden we in de Spiegeltent op de Markt in Schijndel. De uitbater van Janssen & Janssen zette dan een Spiegeltent neer. Een week voor carnaval al. En toen hebben we daar een Concert Carnavalesk georganiseerd. Dus ik stond daar gezellig met hem een pilsje te drinken. Ik was natuurlijk ook op de fiets. En toen heb ik wel bij Peter Sanders...

Menno:
De organisator van Paaspop.

Menno:
Van Paaspop en eigenaar van Janssen & Janssen gezegd. Peter, wij zouden het toch fijn zijn als we nog een keer op Paaspop zouden kunnen spelen. Toen zei hij, ja, dan moet jij mij ook iets beloven. Kun jij volgend jaar garanderen dat er weer een Concert Carnavalesk is op de Markt. Dan hebben we een combo weekend. Zeg ik, nou, ik denk dat ik dat wel voor elkaar kan krijgen. Dus dan moet je wel alle handen op elkaar krijgen. De mensen zijn wel enthousiast. Maar voordat het zover is, moet het wel passen in het repetitieschema. Dus dit Paaspop gebeuren, wat we nu gedaan hebben afgelopen weekend, dat hebben we ook de week voor carnaval. Dat was in 1 februari, 2 februari. En toen hebben we een try-out gehad, bij wijze van spreken. Er waren 700 kaarten verkocht. Fantastisch. En nou, dan wisten we ook precies, nou, klopt het allemaal qua muziek. We hadden één keer gerepeteerd met die band. Dat is niet zo heel erg veel. We hebben na Paaspop toe nog een keer een repetitie gehad. Nou, dan hebben ze alles gefinetuned. En ja, geweldig dat het zo kan. Maar, dankzij de medewerking natuurlijk van Peter Sanders. Anders was het nooit zo ver gekomen.

Menno:
En de korte lijnen die je dus kan hebben in een dorp zoals Schijndel, waarbij je elkaar nog eens tegenkomt.

Harry
Ja. Hij is natuurlijk heel erg Schijndel-minded. Voor heel Meierijstad eigenlijk. Hij stelt zich open ook voor bandjes, artiesten uit Schijndel. Dat is heel erg positief.

Menno:
Ja, want daardoor ontstaat deze mogelijkheid.

Harry
Ja, maar ja, je moet wel, we hebben daar drie maanden op gerepeteerd. Dirigent Adrie Verhoeven, die heeft nog een heleboel arrangementen moeten maken. Dus daar is behoorlijk gas op gegeven. Want half november stonden we nog in Zijtaart bij de Jumbo Bokaal. Die we trouwens gewonnen hadden, daar waren we heel trots op, maar toen moesten we eigenlijk in tweeënhalve maand, twee maanden, nou, daar zijn er dan twaalf repetities. Moesten we dat er wel even in krijgen. Oorspronkelijk waren het twintig nummers zelfs.

Menno:
Ja, want de liedjes van Queen; Peter zei niet het normale repertoire natuurlijk van de Harmonie.

Peter:
Nee, nee. Nou ja, kijk, waar denk ik heel veel mensen de Harmonie van kennen, is met de Koningsdag en de Sinterklaas-intocht. Ja, harmonie is inmiddels natuurlijk veel meer dan waar de meeste mensen denk ik ons van kennen. Als ik terugkijk naar het afgelopen jaar, hebben wij tien verschillende concerten gegeven. Met de verschillende orkesten. Van de jeugdorkesten tot de Drumfanfare en het Harmonieorkest, met ieder een eigen thema van film en kunst, halloween, kerst en eigenlijk alles wat daar tussen zit.

Menno:
Jaren tachtig concert.

Peter:
Ja, te beginnen inderdaad met jaren tachtig concert. Nou, je geeft het zelf al aan. Dus eigenlijk, de Harmonie is een allround muziekvereniging met verschillende orkesten. Voor ieder wat wils. Of je nou heel veel ervaring hebt of heel weinig ervaring. En met allerlei soorten muziek. We zijn eigenlijk ook in die zin het opleidingsinstituut voor muzikanten in Schijndel. Dat is eigenlijk een beetje de vorm van de huidige Harmonie.

Roger:
We zoeken ook heel erg. Tenminste, als ik het mag aanvullen. We hebben het elke keer over harmonie. Ik noem, roep tegenwoordig veel meer de term gewoon orkest. Want het zijn gewoon muzikanten bij elkaar. Wat dat betreft is het gewoon een vereniging van muzikanten. Laat ik het zo noemen. En wij zoeken ook heel erg altijd de verbinding op. Verbinding of dat dan met zangers is. Of met jeugd is. Of met van mijn part acteurs, of van mijn part, weet je, je kunt op heel veel manieren, en nu, zoals nu op Paaspop met gewoon echt een band. Die ook nog nooit met een orkest hadden gespeeld. Voor ons is het interessant. Want wij krijgen een heel ander soort muzikanten bij ons in ieder geval. En voor hun is het net zo interessant. Want zij moeten voor het eerst zien ze hun dirigent voor hun neus staan. Terwijl ze eigenlijk gewoon gewend zijn om solitair gewoon hun nummer in te zetten. En nou moet ze wachten tot er een meneer voor staat. Die zegt nou doe nou maar.

Menno:
Alsof je als chauffeur die altijd in een gewone auto hebt gereden in één keer in een heel bijzondere auto mag rijden. Misschien moet dat zo voelen voor zo'n band om dat mee te maken. Jullie zijn natuurlijk vanuit het organiseren van promconcerten ook wel iets gewend hè. Ja. En Harry zo in grotere.

Harry
Ja dat is een mega operatie. Daar krijg je echt letterlijk en figuurlijk grijze haren van. Want wij willen graag een promconcert, ja dat is onze rootsj, in Schijndel houden, wij hebben geen groot theater, het Spectrum. Dat vinden we wel leuk. Daar kunnen maar 240 mensen in. Maar voor een promconcert moeten we uitwijken. De eerste keer naar de Manege. Maar de laatste edities, de laatste vier keer hebben we dat in de sporthal gedaan. Maar ja op zich moet een sporthal dan helemaal omgebouwd worden. Met licht en geluid en met tribunes en podia. Dat kost zo verschrikkelijk veel geld heden ten dagen. Dus ja enerzijds hulp van de gemeente. Die gratis de sporthal ter beschikking stelt. Die ook nog wel willen helpen met een klein beetje subsidie. Maar er moeten heel veel sponsoren lokaal geworven worden. We proberen dat ook met lokale artiesten. Met dans en dergelijke aan te vullen. En dan is het elke keer weer een huzarenstukje. Als dat gaat lukken.

Menno:
Ja om dat weer rond te krijgen. En de verbinding met de organisaties. En het publiek te trekken.

Harry
En het publiek. En dat gebeurt natuurlijk in andere kernen van Meierijstad, die hebben ook verschillende mensen hebben een promconcert. Maar ja die zien dat ook wel qua organisatie als hun hoogtepunt. Als er een zaal beschikbaar is voor 900 mensen. En er hangt al licht en geluid in. Ja dan kan het voor veel minder geld.

Menno:
Ja dat is wel een voordeel.

Harry:
Ja maar het is toch ook juist een evenement. Wat je één keer in de vier jaar gewoon voor de lokale bevolking wil doen. In principe zou iedereen daar te voet of met de fiets naartoe moeten kunnen. En dat is gewoon één keer in de vier jaar het muzikale hoogtepunt voor Schijndelof één van de andere dorpen.

Menno:
Ja want dan zoek je ook altijd daar bijzondere artiesten bij. Naast lokale zangers, zangeressen, muzikanten. Ook wel eens een grotere naam.

Harry:
Nou we proberen als dat enigszins kan inderdaad een landelijke artiest erbij te betrekken. Dus de afgelopen keer was dat Leona Filippo. En we hebben al een keer met Henk Poort hebben we al een keer gedaan, met Petra Berger en niet te vergeten met Erik Vluymans, gewoon dé trompetist in Nederland en verre omgeving zeg maar. Dus ja dat geeft dan ook weer iets bijzonders aan een concert. Maar ja dat geeft ook weer een opstapje. Bijvoorbeeld naar à la Paaspop dat je inderdaad dan krijg je als orkest toch een bepaalde naam en status. Dat is te ze zeggen van ja maar het is een orkest wat al met Nederlandse beroemdheden gespeeld heeft. Dus daar kan je op vertrouwen dat je status groeit. En ook dat opent weer wegen naar nieuwe concerten of naar met andere artiesten weer te spelen.

Peter:
En we kunnen ook lokale talenten, vocaal een podium bieden dan. Zoals mensen die voor de eerste keer optreden. En dan met zo'n prompconcert zitten er 800-900 mensen binnen in zo'n sporthal. Ja dat is natuurlijk geweldig dat die mensen het van daaruit kunnen presenteren.

Menno:
Ja want Roger hoe is dat? Jij zit in het orkest. Raken de mensen daar steeds meer ervaren in? Dat ze niet meer zenuwachtig worden van een grote zaal gevuld met publiek?

Roger:
Ik denk dat wij inmiddels zover zijn dat we niet meer zo heel zenuwachtig worden van een grote zaal of veel publiek. Dan moet ik zeggen met Paaspop. Achteraf hoorde ik dat er 6000, ik geloof het nog steeds niet, maar dat er in zo'n tent 6000 mensen passen. En toen dacht ik met terugwerkende kracht dacht ik oeh 6000 mensen dat is wel oeh dat is misschien wel spannend. Maar dat ben ik toen ter plekke helemaal vergeten. Maar het is voornamelijk leuk voor het orkest ook gewoon. Want het is natuurlijk leuk voor het publiek. Het is fijn als je een landelijk bekendheid hebt. Maar zo'n landelijk bekendheid geeft ook, nou stel je voor bij zo'n repetitie komt zo iemand ook binnen. En dan heb je natuurlijk heel ander contact. Dan ben je samen, dan ben je iets aan het doen. En dat maakt het voor de orkestleden natuurlijk ook wel heel erg tof. Daarom zeg ik nogmaals een orkest is net als een soort vereniging. Misschien is ook een van de leuke momenten van de proms is als je inderdaad daar op een vrijdagmiddag de balletvloer aan het plakken bent met z'n allen. Want je doet het natuurlijk wel samen. Je probeert ook vanuit de vereniging zoveel mogelijk hulp te krijgen. En toen we achter bij Paaspop staan. Als iedereen dan in een rijtje staat te wachten met z'n instrumentje. En z'n standaardje. En je mag dan het podium op. Maar die verbinding die je dan eigenlijk samen hebt als groep. Net als in een voetbalclub voor een groot toernooi ofzo weet ik. Dat vind ik fijn. Dat maakt het echt mooi.

Menno:
Het bijzondere Harry van een Harmonie is ook dat de leden echt van jong tot oud zijn.

Harry
Ja, van alle leeftijden. De jongsten zijn 7 jaar zoiets. Maar we hebben nu 20, 25 jeugdleden. Het grappige is ook dat we nu een vereniging hebben die groeit. En dan kun je zeggen dat komt ook door een sterk bestuur. Dus ik mag gelukkig. Ja, dat we een heel sterk bestuur hebben. En ik ben daar maar een heel klein radar in. Maar iedereen die heeft z'n eigen portefeuille. Zoals het ook in de gemeente werkt. En die moet daar ook op letten. Qua PR. Qua hele performance. Qua inrichting. Ik heb natuurlijk qua inrichting bij. Of het nou op zo'n promptconcert is of een concert in het spectrum. Ja, daar leer ik heel veel van Peter. Ik loop er vaak mee. En ja, we hebben een wisselwerking. Als ze de prijzen noemen voor een podium. Of voor een geluidsinstallatie. Vind ik het altijd te duur. Of hij zegt het wel. Maar we komen er altijd wel samen uit. Maar het is ook heel leerzaam. Om te zien wat er allemaal bij komt kijken. Maar we willen wel graag voor iedereen beschikbaar zijn. We zijn nou een jaar of drie geleden begonnen met het project Laadbloeiers. Dat was een project wat al in Brabant een beetje speelde, Midden Brabant, door Peter Spierings. Dirigent uit Schijndel. En die is nog steeds de dirigent van onze Laadbloeiersclub.

Roger:
Je moet even vertellen wat Laadbloeiers zijn.

Harry
Er zijn mensen die op latere leeftijd. Een beetje van mijn leeftijd. 60 plus. Het toch nog leuk vinden om een instrument te gaan spelen. En ja, in het begin denk je. Wat moet dat gaan worden? En we hadden een klein stukje in de mooie Schijndelkrant staan, van de harmonie wil met een project Laadbloeiers beginnen, van nul af aan ga je dan allemaal een instrument krijgen. Ja, alle mogelijke instrumenten die daarin passen, van trompet, saxofoon, noem maar op, slagwerk. En de eerste keer lijkt het nergens op. De tiende keer ook niet. Maar het is echt wonderbaarlijk. Na drie maanden kunnen ze al een aantal nummers.

Menno:
Dan begint dat bloeien. Dan begint het op muziek te lijken.

Harry
Dat hebben ze zelfs afgelopen jaar. Omdat we het zo druk hadden met ons carnavalsconcert. Waar Roger de dirigent van was. Hij is ook de dirigent van Da Capo. Daar zijn al de getrainde Laadbloeiers. Die al twee, drie jaar meespelen. Dus die zijn al iets gevorderd. Maar toen hebben we daar het nieuwjaarsconcert mee georganiseerd. Samen met nieuwkomers in Schijndel. Dus in samenwerking met basisschool Het Palet hadden we toch vijftien kinderen, die ook een optreden verzorgden, die kunnen niet met elkaar communiceren. Want die zijn de Nederlandse taal nog niet eigen. Die spreken alleen hun geboortetaal. Maar het grappige is, de noten zijn universeel. De hele wereld hetzelfde. En er zijn drie, vier stukjes. Nou Roger, je bent er getuige van geweest. Het was geweldig. Dus ja, dat is dan toch wel weer heel mooi. En wij zien dat die vereniging groeit en bloeit. En we zoeken ook heel duidelijk de samenwerking met andere orkesten in Schijndel. We hebben bijvoorbeeld ook een big band. En we hebben ook, hoe heet de andere big band in Schijndel?

Peter:
Ja, Fingestic. We hebben twee verschillende big bands.

Harry
En misschien kunnen we dingen combineren. Met optredens en noem maar op. Met een oplossing van programma. Soms is het heel moeilijk om een heel avondprogramma te maken. Maar je zegt dan, nou we doen twee of drie orkesten.

Menno:
Ja, dat je een combinatie maakt. Want jij noemt net Da Capo.

Roger:
Ja, Da Capo zijn nog niet zo lang hoor. Maar ik sta daar nu voor. Dat zijn laatbloeiers. Die zijn op latere leeftijd begonnen. Of soms hebben ze natuurlijk, net zoals velen, hebben vroeger al een keer wat dwarsfluitles gehad. En die dwarsfluit die ligt nog op zolder. En op een later moment kun je die dan weer eens tevoorschijn toveren. En daar sta ik nu voor. Da Capo is het orkest wat eigenlijk verder is gegroeid. Dus niet de eerste lichting laatbloeiers. Maar die zijn nu al inderdaad een jaar of twee jaar bezig. En daar maak ik dan muziek mee. En ja eigenlijk, we bieden als vereniging die mogelijkheid om dus vanuit allerlei verschillende soorten het genot van samen muziek maken. Want dat is eigenlijk, als ik eerlijk ben, waar het heel veel om gaat natuurlijk.

Menno:
Dat is de basis.

Roger:
Ja, je kunt met je fluit of je trompet op je zolderkamer inderdaad. Heel leuk. En weet je, we zijn allemaal vroeger begonnen met, er was er helemaal niks behalve noten. En inderdaad, Peter met zijn saxofoon. En dat was het dan. Toen kwamen er wat meespeel cd'tjes. Waar je dan met een cd'tje kon je je eigen partijtje doen. Maar de echte, de energie die het geeft om met een groep muzikanten. En dan weet je, er praat ook niemand meer. Want dat kan niet, want je hebt een instrument in je mond. Dus je gaat met z'n allen eigenlijk muzikaal, ga je proberen gelijk en te praten, ja eigenlijk muzikaal te communiceren. En het zo goed mogelijk te doen. En dat lukt je niet in je eentje thuis. En als je daar een beetje leuke dirigent en een leuk clubje bij elkaar hebt, dan is dat echt super leuk om te doen.

Menno:
Want er zijn ook meerdere orkesten, die vallen onder de harmonie die ik zeg steeds de harmonie.

Roger:
Ja, we hebben inmiddels een heleboel.

Harry
We hebben er zes, officieel.

Menno:
En het is goed om daar ook even toe te lichten. Want jullie hebben de drumfanfare en dat is niet hetzelfde als de harmonie.

Harry
Nee, het harmonieorkest, daar zitten wel 65 mensen bij. En de drumfanfare wil al zeggen, ja die gaan eigenlijk ook de straat op. Maar dat gebeurt wel steeds minder. We zijn nog wel actief bij Koningsdag en bij de intocht van Sinterklaas. Maar je moet kijken naar de gemiddelde leeftijd. Vandaar dat we als bestuur er ook alles aan doen om verjonging bij de vereniging te krijgen. Om kinderen te enthousiasmeren. Maar om nou te zeggen we gaan even een tocht lopen van Wijbosch met Sinterklaas helemaal naar de Boschweg. Nou ja, voor een aantal mensen is dat behoorlijk. Als je dan nog een forse tuba mee moet slepen. Ja. Dan kun je zeggen, we gaan binnenkort weer een taptoe organiseren op 1 juni.

Menno:
Een taptoe is met dat marcheren.

Harry
Dat is met het marcheren. Dan doet onze eigen drumfanfare ook mee. Maar die hebben dan een bescheiden rol. We komen wel lopend op en we maken wat lichte figuren. Maar dat kan niet tippen aan die vier gecontracteerde bands. Die hebben allemaal de eerste prijs gewonnen bij het concours in Kerkrade. Ja, die kunnen echt dingen met hun instrumenten al marcherend aan figuren lopen. Daar kan je alleen maar met bewondering naar kijken.

Menno:
Die zijn echt getraind.

Harry:
Ja, dat is gewoon de eredivisie van marcherende korpsen. Zo moet je dat een beetje zien.

Roger:
Ja, dat is echt mooi om te zien.

Menno:
En er is ook verschil toch in het type instrumenten. Tussen een fanfare en een harmonieorkest toch?

Harry:
Dat klopt. Een harmonieorkest heeft ook hout, heeft bijvoorbeeld klarinetten. En een fanfare heeft geen houtinstrumenten. Ze hebben nog wel saxofoons, maar voor de rest alleen koperinstrumenten.

Menno:
En een drumfanfare...

Roger:
Heeft voornamelijk veel slagwerk. Inderdaad, een uitgebreid slagwerk onderdeel.

Menno:
Ja, dus dat is ook nog een verschil. En dan heb je de da capo. En dan is er ook nog een specifiek jeugdopleidingsorkest.

Roger:
Je hebt de laadbloeiers. En daarna heb je dan nog da capo. En Prima Vista.

Harry
Prima Vista, ons jeugdorkest, zeg maar. Dat is het opleidingsorkest. Ja. Die repeteert ook... Nou, niet eens jeugd trouwens.

Roger:
Opleidingsorkest.

Harry
Opleidingsorkest, ja. Ja, maar er zit ook heel veel jeugd in nog. Ja. En die stromen dan later door, of naar drumfanfare of naar harmonieorkest. En we hebben nog een opstaporkest, Roger.

Roger:
Ja, het Groot Nederlands Koninklijk Opstaporkest. Want we hebben nog niet echt een naam. Daar sta ik ook voor. En dat zijn de allerkleinste. Dat zijn er acht nu op dit moment. En die beginnen dus ook inderdaad pas net op hun instrument. Maar om daar een beetje ze mooi bij elkaar te laten passen, zijn dat de kleintjes.

Menno:
Dat zijn echt de kleintjes. Ja. Die kunnen heel lang lid blijven. Ja. Want in het Groot Harmonieorkest spelen mensen van in de tachtig, toch?

Harry
Ja.

Menno:
Dus kunnen ze allemaal zeventig of tachtig jaar lid zijn uiteindelijk.

Harry
Ja, dat hebben we binnenkort. Algemene ledenvergadering op 6 mei. En dan is er weer iemand die vijftig jaar lid is. Maar vorig jaar hadden we iemand die was... zeventig jaar lid. Zeventig jaar lid. Dat kan dus. Ja, als je op je zevende kunt beginnen, dan is alles mogelijk.

Roger:
Daar moet ik eens aan denken.

Menno:
Maar met zoveel ervaring kun je dus nog steeds in het Harmonieorkest meespelen. Ja, dat is bijzonder. Dat is heel bijzonder dat inderdaad dat we soms twee of drie... twee generaties gebeurt heel vaak in hetzelfde orkest. En soms wel drie generaties in hetzelfde orkest hebben. Ja, dat is fantastisch natuurlijk.

Menno:
Ja, dat er ook echt harmoniefamilies in die zin zijn. Ja. En mensen, meerdere generaties dus in het orkest spelen.

Roger:
Waarbij opa en kleinzoon wij ze naast elkaar zitten.

Menno:
Ja.

Roger:
Dat is leuk. En die komen dan... Zowel kleinzoon speelt dan op Paaspop, maar opa speelt ook gewoon op Paaspop. Al is hij tachtig of zo, ik weet niet. Snap je? Dat is wel mooi. Ik vind dat tof.

Harry
Ja, de vereniging bestaat dus volgend jaar 170 jaar. Dat is niet echt een kroonjaar, maar daar willen we dan toch wel iets speciaals aan doen. Maar ik geloof dat de kruisboogverenigingen in Schijndel zijn nog net ietsje ouder. Wij zijn de derde oudste vereniging in Schijndel zo'n beetje. Maar een heleboel harmonieën zijn 100 of 125 jaar in de hele regio, voor zover ik weet. Dat is wel een overlegorgaan natuurlijk, met andere verenigingen. En het grappige is dat het gros van de muzikanten in Schijndel, dat kunnen ook mensen zijn in een bandje, die hebben heel vaak op een of andere manier de basis ooit gehad bij de harmonie. Ja. Dus er zijn ook meer bandjes op Paaspop geweest. En dan zien wij daar blazers, maar die hebben vroeger allemaal bij onze harmonie gezeten.

Menno:
Het is in die zin ook een kweekvijver of een hoedingsbodem, ook voor de carnavalswereld, zou ik me voorstellen. Ja. Waar ook veel mensen met een blaasinstrument of met een slagwerk...

Harry
Dat zeggen we ook heel vaak, want je had de Hofkapel in Schijndel. Dat waren allemaal leden van de harmonie. Die bestaan nu iets 66 jaar bijna, geloof ik binnenkort. Maar toen waren er nog een aantal leden van de harmonie, die waren nog niet bij de carnaval betrokken. En die hebben toen het Overschotje bedacht. Overschotje. Dus op een of andere manier is 70% van de vereniging zit ook in een carnavalsbandje. En dat kan niet alleen in Schijndel, dat kan nog uitdijen naar de hele regio toe. Dus op zich is het wel leuk om daaraan te werken. En de mensen de mogelijkheid geven om muziek te maken.

Menno:
Ja, dus veel verwevenheid in die zin. En Roger, jij blijft de komende 50 jaar gewoon spelen bij de harmonie?

Roger:
Ja, ik denk het wel. Het is ook mijn werk. Ik had het net in de introductie niet gezegd, maar ik ben docent op een middelbare school. Ik doceer muziek. En ik heb daar ook een orkest en ik heb daar ook een musical en ik heb daar nog een orkest. Dus ik doe het eigenlijk al. Kinderen, jeugd, laat ik het jeugd noemen en muziek, dat is waar ik uiteindelijk het meeste mee doe.

Menno:
Dat is jouw leven?

Roger:
Ja, dat is eigenlijk mijn ding. Ik vind jeugd heel interessant. En muziek maken is sowieso al mijn passie. En dat dan te kunnen combineren, dat is supertof.

Menno:
Ja. En Peter, jij gaat gewoon door met het saxofoon?

Peter:
Ik ga gewoon door en ik kan toch niet stilzitten. Dus ik blijf gewoon mijn eigen bedrijfje runnen en ondertussen muziek maken.

Menno:
En een grote project in het vooruitzicht vanuit de harmonie in de komende jaren?

Peter:
Nou ja, de eerstvolgende is dan eigenlijk weer een prom. Dat zou dan over twee jaar theoretisch weer moeten gaan gebeuren. Dus we zijn nu nog een klein beetje aan het nagenieten van het succes van het Paaspop. Maar ja, dan komt de realiteit al snel weer van wat wordt de volgende nieuwe uitdaging? Ja, we gaan er even door nadenken.

Roger:
Kijk, het is 2024. De ouderwetse harmonie die een concert geeft in een zaal waar mensen komen en je krijgt een kopje koffie en dan heb je gewoon je programma. Dat kan nog steeds. Dat hangt nog een beetje van het programma af. Maar wij proberen toch heel erg altijd wat beetje extra dingetjes erin te stoppen of extra mensen bij te benaderen of extra iets. Net zoals zo'n jaren tachtig concert. Dat is prima en je kunt jaren tachtig muziek maken. Maar toen hebben we ook heel veel aan de aankleding. We hebben gewoon hele hoekjes ingericht als jaren tachtig huiskamers en zo. Zodat iedereen die er komt gewoon de optimale ervaring krijgt. Dat hij ook denkt, oh ja, oh ja, zo zat dat. En dan die muziek erbij en dan inderdaad een jong bandje erbij. En zo krijg je een soort format dat je echt gewoon naar buiten gaat en echt een belevenis hebt gehad. In plaats alleen dan maar gewoon wat ik vroeger moest zitten en luisteren. En wachten tot het laatste nummer af was. Ja, ik vind het fijn.

Harry:
Ja, zo ging het vroeger.

Roger:
Ja, zo ging het vroeger. Ik bedoel, ik weet niet of je het... Maar vroeger ging je als kind en dan moest je mee. En dan was het ook wel mooi. Maar ik bedoel, ik vind dit toch wel toffer.

Menno:
Je bent 170 jaar oud, cultureel erfgoed, maar wel met de tijd meegegaan.

Roger:
Ja, absoluut.

Harry
Ja, zo gaat het. Maar we hebben nu met die zes orkesten, elke twee, drie weken hebben we wel een optreden. Dat is natuurlijk ook hartstikke mooi. Dat hoeft niet altijd... Dat kan op de markt in Schijndel zijn of in de sporthal bij een prom. Of in de Vink. Maar we gaan binnenkort optreden op Koningsdag voor de gedecoreerden. Gaan we hier in Veghel optreden, een optreden van drie kwartier staat gepland. Om in ieder geval de mensen die een lintje en hun familie in ieder geval dan op een prachtig stukje muziek te trakteren. En dan daarna als de wiedeweerga weer naar Schijndel op de fiets. Want dan moeten ze met de Koninginnedag de optocht meelopen. Gaan we nog een serenade brengen bij het bejaardentehuis. En dat in ieder geval voor de kinderen met de versierde fietsjes een feestelijke optocht. Want ja, een dorp zonder muziek, Menno, dat gaat het niet worden.

Menno:
Nee, dat kan niet.

Harry
Leven in de brouwerij en in de Meierij.

Menno:
En toen ze jou vijf jaar geleden vroegen, Harry, of je voorzitter wilde worden van de harmonie. Hebben ze toen erbij gezegd hoeveel tijd het ging kosten?

Harry
Nee, dat hebben ze niet. Maar zeggen ze, dat is hartstikke leuk en dit en dat. Het is bijna een dagdagen zo overdreven. Maar het kost je twee dagen in de week. Want je moet je natuurlijk voorstellen. We hebben van alle leeftijden. Je moet ook af en toe eens bij leden langs. Mensen die even uit de running zijn of die ziek zijn. En ja, je moet wel zichtbaar zijn. Maar het is onmogelijk om alle repetities bij te wonen. Dus de stap om zelf ook maar een blaasinstrument bij de laadbloeiers.... En wat privéles bij Roger te halen, wie weet.

Menno:
Wie weet.

Harry
Maar virtuoos zal ik nooit worden.

Roger:
Maar dat hoeft dus ook helemaal niet. Ja, maar dat is wel het punt. Want dan denken wel mensen, oh, maar dat kan ik niet. Want dan moet ik iets heel goed kunnen. En we hebben juist in de vereniging heel veel momenten waarop je in kunt stromen. Behalve dat het ook gewoon... Weet je? Dat er ook een fijne regeling is. Dat je krijgt les en je krijgt een instrument. Weet je? Dus het is ook nog wel... Het is ook... Laat ik het zo zeggen. Je kunt er op altijd wel in.

Menno:
Op beginnersniveau. Ja.

Roger:
En bij Dacapo is letterlijk het voorbeeld. En ook bij die allerjongste. Ik bedoel, mijn eerste opmerking. Het hoeft niet fantastisch. Het gaat er om dat het gewoon langzaam beter... Nou, je ziet. Ik heb misschien nu tien repetities gehad. En we gaan echt als een speer. We gaan echt heel goed. En dan zie je bij mensen terug: Oh, dat was best wel mooi. Dat ze dat zelf ervaren. En dat is waar het eigenlijk om gaat. Denk ik dan. Dat ze er zelf een beetje genoegdoening krijgen. Ook al zijn de noten nog simpel. Ook al had je dat stukje in die muziek net niet gehaald. Maar je buurman wel. Ik bedoel, het is al die interactie die er leeft. En het hoeft geen... Het hoeft niet altijd op... Ja, bij de harmonie. Soms dan zijn we wel een beetje strevers.

Menno:
Er ligt een lat ietsje hoger.

Roger:
Ja, nou dan willen we het gewoon echt op z'n allergoeds doen. En dat heeft ook... Dat is weer een andere tak van sport.

Menno:
Als je op Paaspop staat en als je...

Roger:
Ja, dan ga je er wel voor. Ja, dan ligt die lat iets hoog. Maar denk eens na. Ook voor een dirigent. Als daarvoor... En daar zitten zestig mensen. Die zitten je allemaal aan te kijken. In opperste concentratie. Dat samengevoel, dat is zo tof.

Harry
Als je kijkt naar de Mooie Schijndelklant van de afgelopen week. Vorige week woensdag. Ja, daar staat een hele grote foto van de harmonie op Paaspop. En je ziet dan die grote zaal. En je ziet een gedeelte van onze muzikanten en onze dirigent Adrie Verhoeven. Ja, dat is fantastisch. Dat is eigenlijk de reclame die je moet hebben. En waarbij we jonge mensen kunnen enthousiasmeren om toch aan te sluiten bij de club. En daar kan ook, moet ik er ook even bij zeggen dankzij de steun van de gemeente. Dus alle harmonie, alle hafers. Die krijgen ook steun van de harmonie. Er is onlangs weer een nieuwe regeling gekomen. Daar zijn we zeer erkentelijk voor. En daar moeten we natuurlijk ook heel erg goed op passen. Om nog meer mensen enthousiast te maken voor muziek.

Menno:
Enthousiast voor muziek. En misschien wel een optreden in Paaspop in het verschiet. Mag ik jullie danken voor dit gesprek. Jullie wervende verhaal denk ik. Ook over de harmonie in Schijndel. En muziek maken in het algemeen. Dank voor de komst.

Harry, Roger en Peter:
Graag gedaan.

Menno:
En tegen de luisteraar zeg ik. Dank weer voor het luisteren naar de podcast. Menno in Meierijstad. En tot de volgende aflevering. Bedankt voor het luisteren naar deze aflevering van mijn podcastserie. Menno in Meierijstad. Vond je het interessant? En wil je meer luisteren? Abonneer je dan via je favoriete podcast app.

Vorige Aflevering