Interview met Marc Lemmen (Team Outreachende- en crisiszorg Meierijstad (TOM)

Wanneer u zich zorgen maakt om een persoon die zich verward gedraagt, kunt u dit melden bij het Team Outreachende- en crisiszorg Meierijstad (TOM). Het kan dan zijn dat u Marc aan de lijn krijgt, als één van de leden van dit team.
TOM is 24 uur per dag telefonisch bereikbaar op 0413 381 056 of via e-mail tom@meierijstad.nl.

Wat is het Team Outreachende- en crisiszorg Meierijstad (TOM) eigenlijk?

Binnen het TOM werken ervaren medewerkers vanuit diverse organisaties samen volgens één plan. Het CIT (Crisis Interventie Team) is er vooral voor kortdurende crisiscontacten.
De wijk-GGD brengt medische expertise in en kan met kortere en langer durende contacten uit de voeten. Bemoeizorg wordt vooral ingezet voor trajecten waarvoor een langere adem nodig is. Alle drie de organisaties zijn goed ingevoerd in de sociale kaart van Meierijstad en hebben daar goede contacten. Vanuit het Centrum voor Trajecten en Bemoeizorg (CvTB) heeft het TOM ook toegang tot een psychiater. Op basis van het Handvest Bemoeizorg mag het CvTB - als de zorgen maar groot genoeg zijn – over organisatiegrenzen informatie inwinnen en delen. Dat is belangrijk om snel te kunnen beoordelen wat er rond een client speelt en heeft gespeeld, zodat er snel geschakeld kan worden.
Sinds januari 2024 is het TOM actief. In 2025 gaat het team door, waarbij de drie organisaties GGD, Farent en CvTB op pad gaan om daar waar nodig op situaties in te spelen.

Marc Lemmen is met zijn collega Marleen namens CvTB afgevaardigd in TOM. Marc is vanuit die rol veel in contact met mensen die vastlopen. Vaak zijn er al verschillende crisisinterventies geweest en langer en korter durende contacten of acties. Vanuit het TOM zijn er langdurige contacten, wordt er een band met elkaar opgebouwd. Bemoeizorg, letterlijk het blijven bemoeien met mensen die het nodig hebben dat naar hen wordt omgekeken. “Het belangrijkste bij ons eerste bezoek is“, aldus Marc, “dat wij terug mogen komen.
Dit door vertrouwen te creëren en daadwerkelijk contact te maken. Wij proberen uit te zoeken wat de persoon in kwestie zelf wil of nodig heeft. Als iemand niets wil, bij zinnen is en hij/zij geen gevaar is voor zichzelf of voor zijn omgeving, dan moet je dat accepteren. Als het zo is dat iemand wanen heeft of psychotisch is dan kan het zijn dat je er anders tegen aan moet kijken en wellicht drang en dwang in moet gaan zetten. Meierijstad is groot, weliswaar een verzameling van 13 kernen, maar de problematiek is niet anders dan in een grote stad. Wel zijn de lijnen in Meierijstad korter, naar bijvoorbeeld de Wmo of naar Openbare Orde en Veiligheid.”

Marc vertelt – als voorbeeld – dat op een vrijdagmiddag in het gemeentehuis van Veghel een erg dronken man werd aangetroffen, die persé niet terug wilde naar de zorgboerderij waar hij woonde. Binnen deze zorgboerderij paste hij ook niet meer, gezien zijn alcoholverslaving. Vanuit het TOM zijn er dan korte lijntjes met de Daklozenopvang en daar is de man die middag nog naar toegebracht. Het is belangrijk dat zo’n man op een goede plek terecht komt, waar hij structureel kan wonen.
In het algemeen ligt Marc niet wakker van de problemen waarmee hij in zijn werk wordt geconfronteerd. “Ik houd van chaos en onverwachte dingen en ik ben erg geïnteresseerd in mensen en wat hen drijft. Het is steeds weer opnieuw kennis maken met de soms wonderlijke wereld van andere mensen,
die je soms ook met de nodige humor moet kunnen bekijken.“
Op mijn vraag hoe oud Marc is, reageert hij lachend dat hij de 60 voorbij is en nog lang niet toe is aan zijn pensioen.
“Ik ben een laatbloeier en kan nog jaren vooruit. Ik word meestal ook veel jonger geschat. Op mijn 38e begon ik aan mijn eerste ‘vaste’ baan. Daarvoor verdiende ik de kost als freelance journalist en muzikant. We hebben een dochter van 15 jaar en samen met de drie oudere kinderen van mijn vrouw vormen we een gezin. Daarnaast ben ik een echte muziekliefhebber. Ik verzamel langspeelplaten en speel nog steeds in bands, vaak op behoorlijk niveau.”

Energie voor 10…

Vanuit eigen ervaring toont Marc veel begrip voor mensen met verslavingsproblemen. “Omdat het al zo lang geleden is, kwalificeer ik mezelf niet echt als officiële verslavingsdeskundige en ben ik gewoon een professional in de zorg.
Maar laten we het zo zeggen: wat mijn cliënten doen, is mij niet vreemd. Zo zie ik een mislukte afkickpoging niet als ‘gebrek aan ruggengraat’ en zie ik de vaak oprechte bedoelingen.
Misschien biedt het een zekere troost dat ik weet waarover zij het hebben. Ik ben geen ervaringsdeskundige, maar ben in mijn verleden ook even ‘verslaafd’ geweest aan heroïne en cocaïne. Misschien geeft dat een zekere troost voor cliënten, ik weet waar ze het over hebben. Het kan iedereen overkomen. Ik kom zelf weliswaar uit een warm gezin en had een fijne jeugd, maar dat heeft mij er ook niet van weerhouden verslaafd te raken. “Dit in tegenstelling tot veel cliënten die vaak al een heel leven van zorg en ellende achter de rug hebben.”