Aflevering 40: CHV Talent Academy

In deze aflevering gaat het over de talentklassen van de CHV Academy. Hier krijgen jongeren de kans om hun talent, vaardigheden en ambitite verder te ontwikkelen op het gebied van muziek, kunst, theater of design. 

U kunt de podcast ook op andere platforms beluisteren.

Bekijk hier de verschillende platforms

Transcriptie

Menno:
Dit is Menno in Meierijstad. In deze podcast ga ik, Menno Roozendaal, als wethouder van de gemeente Meierijstad, in gesprek met mensen over onderwerpen die mij na aan het hart liggen. In gesprek met echte mensen uit Meierijstad. 
Welkom bij weer een nieuwe aflevering van de podcast Menno in Meierijstad. Vandaag een interessant onderwerp te besprekeni in de podcast, namelijk de CHV Talent Academy klas. Daarvoor heb ik drie gasten, één deelnemer aan de talentklas, één oud deelnemer, en thans docent in de kunst en cultuur, en de coördinator van de talentklas design. En dat is Myriam Simons. Myriam welkom.

Myriam: 
Dankjewel.

Menno: 
Je bent dus onderdeel van de CHV Academy.

Myriam: 
Ja, ik heb de leuke taak om inhoud te geven aan de hele talentenklas design. Dus ik heb contact met de designers, met de kunstenaars. Ik probeer een interessant programma samen te stellen die voor de jongeren de mogelijkheid geeft om zichzelf te onderzoeken, veel te ontdekken, materialen onderzoeken.

Menno: 
En wat is de gedachte eigenlijk achter die talentklas? Want de CHV Academy is niet zomaar bedacht. Het gaat over de circle of talent. Misschien kan je daar wat over vertellen.

Myriam:
Ja, de CHV Academy is in het leven geroepen om eigenlijk kunstonderwijs te geven aan de hele breedte van kinderen, jongeren tot volwassenen. Dan heb je de breedte kunst, en dat is echt voor de kinderen op school. Die 34 scholen in Meierijstad krijgen een professionele kunstonderwijzer docent in de klas.

Menno: 
Dat is best bijzonder, want dat kom je eigenlijk nergens tegen.

Myriam:
Nee, dat is echt heel bijzonder. Dus niet de groepsleerkracht geeft kunstonderwijs, maar echt een professional komt naar binnen. Daarnaast is er voor het voortgezet onderwijs de kickarts. Dat is ook prachtig, ook met echt professionals die in schooltijd langskomen en lesgeven aan de studenten, leerlingen van het voortgezet onderwijs. En dan heb je daarnaast de talentklassen, en dat zijn jongeren die in hun vrije tijd op muziek, dans, theater en design eén keer in de zoveel tijd een prachtige confrontatie krijgen met een kunstprofessional uit het werkveld.

Menno: 
Dat zijn dus jongeren die het en heel leuk vinden, maar waarschijnlijk ook best wel goed in zijn.

Myriam:
Ja, ik hoor twee dingen die het heel erg leuk vinden. Ja, want ze zijn gemotiveerd. Ze willen heel erg zichzelf onderzoeken. Ze zijn enthousiast over het gegeven dat dat kan hier in Meierijstad. Ze zijn niet per definitie  een heel groot talent altijd al. Er zit ook een affiniteit met bijvoorbeeld als je kijkt naar talentklas design, naar maken, iets met je handen doen, nieuwsgierig zijn van welke keuze ga ik straks maken na het voortgezet onderwijs.

Menno: 
Je bent betrokken bij de talentklas design, maar er zijn dus ook andere talentklassen. Welke heb je nog meer?

Myriam:
Je hebt muziek. Die is zoals Rosa net als eerste deelnemer, die was al als eerste opgezet. Er is dans, theater. En dus design.

SPEAKER 1:
Oké, nou jij introduceert Rosa. Al, Rosa van Geffen, ook welkom hier in de studio. Oud deelnemer. Je hebt dus al een aantal jaar geleden dan deelgenomen in de talentklas. Je bent momenteel werkzaam in de kunst- en cultuursector hier in Meierijstad.

Rosa: 
Klopt, ja.

Menno: 
Hoe was jouw ervaring in die talentklas muziek?

Rosa; 
Ja, dat was echt te gek gewoon eigenlijk. Het was de eerste ronde van de talentenklas volgens mij. Ik heb twee jaar meegedaan en ik was helemaal zenuwachtig. Want ik moest een auditie doen en dat was al heel nieuw. En toen ik was aangenomen kreeg ik extra zanglessen. En daar heb ik heel erg veel aan gehad vooral naderhand tijdens mijn opleiding. En heb ik opnames kunnen maken voor een professionele auditie voor mijn opleiding nu. Ik studeer nu docent muziek. En ja, ze hebben me dus eigenlijk echt wel geholpen na deze opleiding toe.

Menno: 
En hoe kwam je daar dan terecht? Heb je je ergens kunnen anmelden of werd je gevraagd? Of werd er tegen jou gezegd van Rosa, dat zou wel eens iets voor jou kunnen zijn?

Rosa: 
Mijn gitaardocent zelf begon daarover. Hij zei, de talentenklas muziek is in het leven geroepen. En ik denk dat jij auditie kan doen. En toen was ik natuurlijk heel enthousiast. Ik wist al heel erg lang dat ik later iets met muziek wilde gaan doen. En dit was een hele mooie toevoeging om nog meer te kunnen leren.

Menno: 
Dus je speelde gitaar, je had al gitaarles bij Phoenix Cultuur.

Rosa: 
Ja, en bandcoaching.

Menno: 
En bandcoaching. En van daaruit ben je dus op auditie geweest om in de talentklas te komen.

Rosa: 
Zeker.

Menno: 
Gaat dat altijd zo Myriam, dat je auditie moet doen om in de talentklas te komen?

Myriam: 
Nee, dat gaat soms anders. Bij muziek werkt het wel zo, en bij dans ook en theater ook. Maar bij design hebben wij een eerste kick-off. Daar komen de jongeren zich daarvoor aanmelden als ze interesse hebben. En dan wordt er een workshop gegeven samen met een designer. En nadien wordt eigenlijk de jongeren besproken, er ontstaan gesprekjes, zijn ze gemotiveerd, hebben ze er zin in, wat zouden ze allemaal willen, en dan gaan wij een selectie hanteren. Dus het is een groepsactiviteit die bij de aftrapper altijd is. Dus het is anders. En een te gekke manier vind ik ook.

Rosa: 
Een te gekke manier, dat haalt de zenuwen er een beetje af. En dat doen ze momenteel ook bij heel veel echte kunstvakopleidingen, dat dit de nieuwe manier van auditeren is.

Myriam:
Ja, en wat ook wel mooi, want we hebben een groep, en dat zijn allemaal jongeren die elkaar niet kennen. Dus je ziet ook al soms verbanden staan, leuke contactjes komen, ze inspireren elkaar al meteen de eerste keer. Dus je krijgt al meteen dat er ook een soort fijne human dynamics gebeuren is.

Menno: 
Dat gaan we dan eens vragen aan een van de jongeren, want hier in de studio ook, Nana, jij bent deelnemer momenteel.

Nana: 
Ja, op dit moment ben ik deelnemer bij de Talente Klasse. Ik doe dat nu al voor twee jaar.

Menno: 
En hoe ben je daar terecht gekomen?

Nana: 
Daarvoor deed ik de Kick Arts. Ik zat op het Fiorite College en ik zag een poster, nee niet een poster, er zijn wel veel posters die hangen in de school. Maar ik had geloof ik in de les, hadden ze iets over verteld en dacht ik, oh dat is misschien wel leuk, dus had ik daarvoor aangemeld. Samen, nee niet samen met een vriend, ik ging alleen, want ik had zelf interesse en ik doe veel tekenen. En dan had ik vrienden ontmoet. Daar ben ik lange tijd bevriend mee geweest en na de video zijn we een beetje uit elkaar gesplitst, maar we zijn steeds vrienden af en toe hebben we contact. En daarna, daar heb ik ook, zeg maar, ik wist Myriam al een beetje vooraf, want mijn zus, die had ook wat samen met haar gewerkt. En daar had ik die brug kunnen leggen naar de Talente Klasse toe.

Menno: 
Dus die Kick Arts, wat dan op het voortgezet onderwijs plaatsvindt, dat maakte bij jou, jij kwam daarmee in aanraking, dus dat maakte bij jou een interesse los. En zo kwam uiteindelijk het lijntje ook te liggen richting de Talente Klasse. Jij zit in de Talente Klasse Design?

Nana: 
Ja, ik zit bij de Talente Klasse Design op dit moment.

Menno: 
Je bent vooral, want je zegt ik teken graag, dus je bent vooral bezig met tekenen of inmiddels ook door de Talente Klasse met andere technieken, disciplines?

Nana: 
Ik ben nog steeds grotendeels met tekenen. Ik heb veel verschillende dingen uitgeprobeerd bij de Talente Klasse en dat vind ik uiteindelijk het leukste onderdeel. Dat we zoveel verschillende dingen doen, dat we verschillende dingen uitproberen, zoals met kleiwerken bijvoorbeeld een keertje. Of met een boek op handen. We doen erg veel verschillende dingen, we leren ook verschillende manieren. En ik voel alsof dat meer toevoegt tot mijn tekenskills. En niet per se dat ik switch van richting daarvan, maar ik kan wel zien waarom iemand daardoor zou kunnen switchen.

Menno: 
En je leert ook dus wel van het werken met die andere technieken, waardoor je ook beter wordt in het tekenen, wat eigenlijk jou het meest ligt?

Nana:
Van mijn ervaring ja. Want met een andere techniek werken, kijk je van iets van een andere richting en daardoor kan je inzicht krijgen. Dat is zeg maar heel breed gezegd. Een exacte voorbeeld is niet lastig om aan te denken. Maar bijvoorbeeld als je met klei werkt, dan denk je een stuk meer 3D. En hoe zou dit dan in elkaar zitten? En dan moet je heel veel aan vorm denken natuurlijk. En dat bouwt natuurlijk op. Stel je voor als je een mens maakt, dan is een mens hoofd heel complex.

Menno: 
Ja, dat is complex. Is dit ook de manier waarop je ook wil Myriam, dat dat zo gaat?

Myriam: 
Nou ja, wat heel bijzonder is. Ik weet dat bij de aftrap was Kiki van Eyck, onze ambassadeur van de talentenklas Design.

Menno: 
Een bekende designer.

Myriam: 
Ja, van Kiki en Joost. Het designersduo. En Kiki liet van 2D. Ze hadden allemaal een object gekozen. Daar moesten ze de outline van maken. Op 2D een compositie samenstellen. En vervolgens werden die objecten ook daarna naar 3D vertaald. Kun je je nog herinneren Nana?

Nana: 
Ja, ik weet wat je bedoelt. 

Myriam: 
Ik zie jou nog buiten ook spuiten. Weet je nog?

Nana: 
Ja.

Myriam: 
Op de skatebaan. Nou, geweldig veel plezier. En dat werden hele mooie objecten. Dus je had twee in één workshop van 2D naar 3D. Maar je vraag was van, is dat de bedoeling? En is dat wat wij beogen? Ja, het is vooral ook dat anders leren kijken. De verbeelding prikkelen. Verwonderen. Jezelf verrassen. Zelfvertrouwen krijgen. En vooral je eigen weg durven in te slaan. Ook al vinden anderen die heel gek of raar. Dat het gewoon kan en mag. En dat er niet een uitkomst is. Dus wat ik van heel veel jongeren terug hoor. Aan het einde van de hele reeks bij de Talent Class Design. Hé, wij werken op school heel anders. Daar is altijd de uitkomst al enigszins bekend.

Menno: 
Een soort opdracht van, maak dit.

Myriam: 
Ja. En bij onze opdrachten is de uitkomst ongewis nog.

Menno: 
Ga hiermee werken.

Myriam: 
Dat is een avontuur wat erin gaat. Echt een surprise. Oh sorry, ik klap in mijn handen.

Menno: 
Je mag enthousiast zijn hoor. Geen probleem Myriam. 

Myriam: 
Maar dat beogen we wel. Dat jongeren zichzelf eigenlijk beter leren kennen. Nieuwe oplossingen bij zichzelf vinden. En denken, oh dit. Wat wij heel vaak merken. Ik heb nog nooit met klei gewerkt. Nooit 3D gewerkt. 
Grote gebouwen gemaakt met Joost van Blijswijk. Met een zaag. Met een boor.Met glas gewerkt. Dat zijn allemaal dingen die.

Menno: 
En daar halen jullie dus vaak professionals uit het vakgebied bij.

Myriam: 
Altijd.

Menno: 
Dat is ook een naam. Dat is denk ik hartstikke leuk. Om met zulke mensen te mogen werken.

Nana: 
Ja, het is heel leuk om te zien dat er ook echt mensen zijn die dat soort dingen doen. Je hoort natuurlijk wel, wie weet. Iemand moet dat maken. Iemand moet dat doen. Maar die mensen echt zien en met hen kunnen spreken. En dan hun verhaal horen. Dat is ook heel interessant. Dat vind ik ook heel leuk aan de lessen.

Menno: 
Ja, ik kan voorstellen dat het heel inspirerend is. En misschien ook voorbeelden zijn van waar je naar opkijkt. Die mensen.

Nana: 
Ja.

Menno: 
Hoe je dat zo voelt. Is dat bij muziek. Werkt dat ook zo Rosa? Dat er dan mensen in de lessen komen. Of in de talentklas. Of heb je daar ook dat je in een keer andere instrumenten bent gaan spelen. Je noemde al zang. Dat je dat naast gitaar ook bent gaan doen.

Rosa:
Ik denk inderdaad dat het vooral de optie was voor uitbreiding. Bij ons stond natuurlijk de talentenklas nog wat meer in de kinderschoenen denk ik. In die eerste aantal jaar. Maar ze vroegen vooral inderdaad. Wat wil jij? En waar wil jij verder in groeien? En ik gaf dan aan zang. En daardoor is ook een kleine zanggroep gevormd met andere talentenklas leerlingen. Die dus ook meer zouden willen zingen. En daardoor kon je dus ook weer ergens anders van proeven.Ja. 

Menno: 
Was dat een grote stap voor jou? Van gitaar naar ook gitaar met zang? Of alleen zang?

Rosa: 
Nou, ik heb wel altijd gezongen in mijn bandje bij Pop & Co Band Coaching. Maar niet op de juiste manier.

Menno:  
Niet op de juiste manier. Ja, ik zing heel vaak niet op de juiste manier. Maar wat bedoel je dan?

Rosa: 
Ja, ik wilde graag wat meer leren van technieken. En hoe ik dan goed tweede stemmen kon zingen. En gewoon het hele instrument zang is meer dan alleen het zingen onder de douche. Dat wilde ik verder zeg maar. En dat heb ik wel kunnen leren inderdaad. Wat stemtechniek en het leren inzingen.

Menno: 
Want je hebt echt een ontwikkeling daarin doorgemaakt. Ik heb jou natuurlijk wel eens op een podium zien staan de afgelopen jaren. Ja. Je staat echt op een podium. Ja, je bent een artiest geworden.

Rosa: 
Ja, ik ben natuurlijk geen leadzanger geworden. Dat is ook niet het doel geweest. Maar ik heb wel een hele hoop tools gekregen om inderdaad uit de voeten te kunnen op een podium met ook zang. Ja.

Menno: 
Maar gitaar is voor jou nou altijd wel de veilige basis dan? Ja. En daarnaast voel je je inmiddels ook comfortabel.

Rosa: 
Om ook te zingen.

Menno: 
Om ook te zingen. Want jij treedt best veel op. Ook samen?

Rosa: 
Ja, regelmatig inderdaad. Ik heb Willem ontmoet in de talentenklas. Bij zang. Haha. En wij zijn een akoestisch duo geworden en daar speel ik regelmatig mee. Ja.

Menno: 
Een nacht van de Noordkade, maar ook bij andere kleinfestivals, evenementen.

Rosa: 
Ja, en inmiddels ook bruiloftjes en dat soort dingen. Dus dat is echt te gek.

Menno: 
En je bent ook doorgegaan na de talentenklas. Want je bent alweer ietsje ouder. Ja. Dus je bent nu ook aan het doorstuderen, vertelde je.

Rosa: 
Ja, ik ben bijna klaar. Hoop ik. Ik ben nu bezig met docent muziek. En ik ben mijn scriptie aan het schrijven. Dus ik ben... Ja, bij docent muziek is het mooie... Eigenlijk een beetje vast een talentenklas. Mijn uitgangspunt is gitaar. Maar wil je ergens anders in doorgroeien, dan kun je daar ook heel erg op opletten. En dat heb ik dus gedaan. Dat ben ik aan het doen bij docent muziek. En ik wist ook al wel heel snel... Nou, als ik dan straks mijn diploma heb, dan wil ik ook wel echt hier gaan werken want dit is zo'n te gekke omgeving. En ja, sinds dit jaar ben ik hier ook begonnen als gitaar docent en band coach. Mijn eigen docent is nu mijn collega. Dat is echt heel erg gaaf.

Menno: 
En je hebt nu jonge kleine Rosa's onder je hoeden. Die dan van .. O, dat talent en dat mag ik een beetje mee kneden en begeleiden.

Rosa: 
Dat is zo mooi om te zien. Dat lijkt me wel heel mooi. Myriam is dit ook een deel van de droom waarom die talentklasse ook is geweest? Dat je ook een stukje opleiding bent richting het beroepsveld?

Myriam: 
Ja, je merkt dat er een doorstroom is naar kunstvakopleidingen. Dat kan op mbo of hbo niveau zijn. Dat is natuurlijk voor jongeren een mooie opstap. Dat je eerst een talentenklas zit en vervolgens doorstroom maakt naar zo'n opleiding. Dat is niet altijd het definitieve streven. Het gaat vooral om die creatieve ontwikkeling, jezelf ontdekken, die taal ontwikkelen. Een andere taal als wat we gewoon op school heel vaak leren. Dus dat kun je je verdere leven altijd gebruiken. Altijd. Het is altijd een grote verrijking.

Menno: 
En zie je ook nog bepaalde crossovers of samenwerkingen tussen de verschillende talentklassen? De mensen die met dans of theater bezig zijn. Mensen met muziek en design. Dat je daar ook samen dingen mee kan doen? Of zijn dat wel echt vier gescheiden klassen en hun eigen projecten?

Myriam: 
Ja, dat waren vier gescheiden talentklassen. Maar afgelopen jaar hebben we één dag gekozen om samen met alle talenten een multidisciplinaire dag te hebben. Die CreaJam. Ik weet niet of je dat nog kunt herinneren. Ja, dus het was superleuk. Want dan zie je in één keer een hele fijne synergie tussen al die jongeren ontstaan die vanuit een andere invalshoek naar elkaar kijken. Maar ook de opdracht aanvliegen. Dus het is echt verrijkend. Ja.

Menno: 
En Nana, waar zit jij nu qua opleiding? Je bent de middelbare school inmiddels voorbij?

Nana: 
Nee, nog niet. Ik ben op dit moment nog 16. Ik zit nog op HAVO 4.

Menno: 
Oké.

Nana: 
Ik deed eerst even de MAVO. Dus ik werd ingeklast op MAVO 1 tot 4. Daarna klaar. Dan ging ik naar HAVO 4. Daar zit ik op dit moment. Ik moet nog een jaar doen. Dus dit jaar af. En het jaar daarna heb ik eindexamens. En daarna moet ik even kijken wat ik zou gaan doen. Als ik nog VWO wil doen. Of als ik mijn HBO dan wil doen. En daar zit ik nog heel erg te twijfelen tussen.

Menno: 
En wel een creatieve richting? Of is het iets waar je andere interesses in wilt werken? En het tekenen. En met creativiteit bezig zijn. Iets wat je altijd in je vrije tijd zou doen. Of zoek je misschien wel de combinatie ook beroepsmatig?

Nana: 
Daar leer ik nu mee heel erg over te twijfelen. Ik denk dat heel veel mensen twijfelen over deze vraag. Dus op dit moment zit ik wel te kijken of het iets kunstzinnigs is. Maar tegelijkertijd wil ik eerlijk gezegd ook best wel wat geld maken. En dat klinkt heel egoïstisch.

Rosa: 
Je kunt het ook goed verdienen hoor in de kunstwereld.

Nana: 
Ja, maar dat hoor ik heel vaak in de kunstwereld. Dat het niet heel, zeg maar dat je het doet voor je liefde. Je doet het voor je passie. En daarom zit ik ook rond te kijken. En dat ik misschien gewoon dan doe als een passie. Daar zit ik heel erg mee te twijfelen nu. Dat is ook een reden waarom ik ook naar de HAVO door ben gestroomd.

Menno: 
Ja. om even nog wat extra tijd kopen in die zin om na te denken over wat je wil. Nou kan je je gerust stellen. Ik ben 43. Ik weet ook nog niet wat ik de rest van mijn leven allemaal ga doen qua werk. Dus je hebt nog tijd om daar over na te denken. Maar de passie voor het tekenen en voor de creativiteit die zit in jou. Dus of je er nou je werk van maakt. Of dat je daar altijd in je vrije tijd mee bezig blijft. Dat zal sowieso het geval zijn dat het voor jou een belangrijk onderdeel is.

Nana: 
Ja. Sowieso. Ik zal sowieso blijven tekenen. Zelfs als ik iets anders doe als werk. Ik vind het gewoon leuk.

Menno: 
Zijn er nou ook mensen die jij volgt? Internationaal? Landelijk? Misschien via social media? Of op een andere manier?

Nana:  
Als inspiratiebron bedoel je? 

Menno: 
Ja, ja, dat.

Nana: 
Persoonlijk kijk ik best wel wat. Anime. Dat is best wel een grote inspiratiebron voor mij. In mijn teken. Stijl. Maar ja. Directe spiratie zou ik niet per se zeggen. Als het iets is dan zou ik misschien. Er is een Koreaanse tekenaar die heet showmang. Die kennen jullie allemaal niet. Nee. Het is een podcast dus.

Menno: 
Nee ik zit niet zo goed in die Koreaanse tekenaars. Nee nee.

Nana: 
Ik vind zijn stijl heel onderwekkend. Want hij heeft zeg maar heel strakke lijnen. Simpel gezegd. En hij maakt best wel veel kleinere schetsjes ook. Die niet super lang duren. Maar hij heeft een hele goede lijnsterkte dus.

Menno: 
Oké, dat spreekt jou aan.

Nana: 
Heel anatomisch correct tegelijkertijd.

Menno: 
Maakt ook veel mensfiguren dan?

Nana: 
Ja, vooral mensfiguren. Dat vind ik ook zelf heel leuk, om mensfiguren te maken. Dat is mijn passie.

Menno: 
Ja. En Myriam, wat voor andere technieken? We hadden het al over kleien net en tekenen dan, maar beeldend.

Myriam: 
Ja, dat is heel ruim, hè?

Menno: 
Ja, desing kan van alles worden. 

Myriam: 
Er is een hele grote... Nou, ik moet heel erg denken aan Alart, die we een keer hadden. Dat was een designer uit Amsterdam, die komt overigens van de Design Academy. Want daar werken wij mee samen.

Menno: 
Design Academy in Eindhoven.

Myriam: 
In Eindhoven. En dat is altijd heel mooi, want wij mogen altijd vier designers per jaar, mag ik daar vandaan halen.

Menno: 
Een soort snoepwinkel voor jou.

Myriam: 
Het is geweldig, echt een snoepwinkel. Maar Alart kwam en die zei, Myriam ik ga met melkopkloppertjes tekenrobotjes maken. En die tekenrobotjes, die gaan een weg zelf in. En heb je daar invloed op? Of niet? En vervolgens hadden we een hele grote witte loper uitgelegd. En daar gingen die tekenrobots overheen bewegen. En de ene robot, die maakte alleen maar cirkels. En de andere, die wiebelde zo over die hele loper. En toen zei die, welke kleur willen jullie hebben? En dan zeiden sommige talenten, nou, maakt me niet uit. Toen zei die, ja, maar wacht eens even. Een designer, die denkt wel degelijk na over welke kleur ook je wil hebben. Maar dat was jouw vraag niet, hè? Sorry. Ik vond deze zo leuk. Want wat hij ook deed, hij liet twee jongeren bij elkaar komen. Die robotjes kregen een baby. En aan welke eigenschappen van die tekening die die robots maakten, moesten in dat kind terugkomen.

Menno: 
Oké.

Myriam: 
En vervolgens maakten ze een tweede tekenrobot. Geweldig. Dus het werd echt met printplaatjes, werd gesoldeerd. Superleuk. Ik weet niet of jij daarbij was. Nee, volgens mij was het het eerste jaar. Maar er zijn heel veel verschillende materialen. Er kan zijn dat een social designer komt. Heel erg over...

Menno: 
Social designer?

Myriam: 
Ja, heel erg over storytelling.

Menno: 
Oké.

Myriam: 
Die had gewoon objecten bij. Die haalt je overal vandaan vanuit de wereld. En dan zegt hij, nou, dan haalt hij een heel gek apparaat uit zijn oranje gereedschapskist. En dan vroeg hij, ga nou maar eens nadenken wat dit voor een apparaat is. Teken het maar eens en laat je fantasie en je verbeelding de vrije loop. Nou, dat kan dus zomaar het geval zijn. Maar het kan ook zijn dat ze met glas gaan werken. Glasfusion. Met klei gaan werken. Met hout.

Menno: 
Je hebt op die Noordkaart natuurlijk ook heel veel mogelijkheden.

Myriam: 
Ja, al die werkplaatsen.

Menno: 
Qua werkruimtes, werkplaatsen. Er kan ook heel veel.

Myriam: 
Ja, soms zit er een stukje kleurenleer. Van optische kleurenleer naar fysieke kleurenleer. Waarbij ze zelf met draaitolletjes even kijken hoe optisch twee kleuren mengen. En vervolgens gaan ze dat zelf fysiek maken, die kleuren. En dan gaan ze ook even bepaalde kunststromingen in. Zoals pointillisme, impressionisme, maar ja, die materialen. Nou, ik weet niet of ik voldoende materialen. Karton, papier, textiel.

Menno: 
Eigenlijk alles wat je kan bedenken, kan je mee werken tegenwoordig.

Myriam: 
Ja, papier, ja, alle materialen die komen wel een keertje proberen we aan bod te laten komen. En soms, als wij evalueren, vragen we aan de jongeren. Goh, heb je iets gemist of heb je een tip voor ons voor het nieuwe seizoen?

Menno: 
En hebben ze dat dan? Zie je dat? Dat de jongeren daar ook echt input voor leveren?

Myriam: 
Ja, ja, soms. Er is ons na het eerste jaar gevraagd, goh, wij zouden nog wat meer een bepaalde ambacht of techniek even willen leren. Nou ja, leren is moeilijk, maar wel mee kennis willen maken. En dat proberen we dan om daar een invulling aan te geven. Dus we hebben dit jaar pottendraaien gedaan, hè?

Nana: 
Dit heb ik gemist.

Myriam: 
Heb je gemist? Oké, jammer. Maar dat is heel mooi, want dan zitten ze achter een draaischijf en dan leren ze in drie uur, leren ze toch pottendraaien. Een beetje een pot draaien, omhoog te trekken, centreren.

Menno: 
En voor de een is dat dan leuk om een keer meegemaakt te hebben en voor de ander smaakt dat misschien naar meer.

Myriam: 
Ja, en soms krijg je inderdaad tot eeuwen dat wauw effect en denk, oh, dat wil ik later of misschien me verder in verdiepen.

Menno: 
Ja, dat kan ik me voorstellen. Vanaf welke leeftijd, Rosa, ben jij mee gaan doen en tot welke leeftijd? Dan ook een beetje voor de luisteraar, hoe lang zit je daar nou in?

Rosa: 
Volgens mij ben ik op mijn vijftiende begonnen bij de talentenklas. Tot? Nou, ik heb dat twee jaar gedaan, dus ik denk 16,5, 17 en ik ben ook op mijn zeventiende begonnen aan het conservatorium, dus dat was één lijn.

Menno: 
Eigenlijk een ideale voorbereiding zou je kunnen zeggen richting conservatorium, want de overgang naar een conservatorium vanaf middelbare school is best groot, kan ik me zo voorstellen.

Rosa: 
Ja, want je wordt eigenlijk voor elke opleiding die je gaat doen na een middelbare school voorbereid op de middelbare school. Behalve voor, denk ik, vaak kunstvak opleidingen.

Menno: 
Ja, daarom hebben die vaak ook een toelatingsbeleid. 

Rosa: 
Ik had ook niet de optie om bijvoorbeeld muziek te kiezen in de bovenbouw. En als je dat wel had kunnen kiezen, en dat is het gekke wat de CAV-academie natuurlijk ook doet, dan kun je daar veel beter op klaargestoomd worden, ja.

Menno: 
Ja, dus ze verlagen daarmee eigenlijk de drempel, je moet de talent, de kennis zelf ook hebben, maar ze verlagen in die zin de drempel om voor zo'n opleiding te kiezen.

Rosa: 
Ja, dat kan. En al kies je niet voor een kunstvak opleiding is het, kun je het later nog steeds gebruiken als tool tijdens al, welke opleiding je ook, waar je ook voor kiest, wat je ook gaat doen later, want creativiteit kun je in elk vak gebruiken.

Menno: 
Ja, dat is heel mooi dat je dat zegt, want dat is natuurlijk sowieso de gedachte achter de hele CHV-academie, ook in de volle breedte van wat er gebeurt in het basisonderwijs en ook de kickarts lessen in het voortgezetonderwijs, dat je kinderen, jongeren die creativiteit als bagage mee kan geven. 

Myriam: 
Ja, dat is wel een hele mooie, mag ik daar even op aanhaken wat je zegt?

Menno: 
Natuurlijk.

Myriam: 
We hebben Eibert Draisma gehad, dat is een uitvinder, hij maakt onder andere battery eaters, heel leuk hè, batterijen die, als je denkt dat ze op zijn, zijn ze nog helemaal niet op en daar maakt hij vervolgens weer een object mee waardoor die batterij nog eventjes, nou ja, eventjes soms nog jaren werkt met zijn battery eater. Maar hij heeft het ook met de jongeren gehad over artificial intelligence en wat dat voor dadelijk over een paar jaar gaat betekenen. En hoe hij erover denkt, maar ook hoe jongeren daarover denken en je hoort wel eens ooit in het onderwijs van, oh ja, nee, je mag dat niet gebruiken hè, chat GPT, maar hij zegt juist, doe het wel, gebruik zoveel mogelijk kunstmatige intelligentie, laat hem je helpen, het is een creatieve tool, voed het mee op tot een, ja, vreedzaam wezen. 

Menno: 
Dus ben niet bang voor de innovatie, maar omarm het en pas het toe in je creatieve proces.

Myriam: 
En help het mee ontwikkelen, dus die creativiteit, hè, met ook nieuwe technologieën die een grote revolutie gaan teweegbrengen, nou, ga daarin mee.

Menno: 
Hoe zie jij dat, Nana?

Nana: 
Dit is iets waar ik al heel veel onderzoek over heb gedaan, ik doe op dit moment ook de Oost profielwerkstuk daarover, toevallig. Ik heb hele extreme kanten gezien, als in, oh, het gaat gewoon alles herplaatsen. Ja. Het is niet meer nodig, en ook kanten als in, ja, het komt nooit zover, het is al best wel lang niet onder constructie, je hoeft er geen zorgen over te maken. En ik denk dat er zo'n mooi middenpunt ligt, als in, waarschijnlijk gaan we het gebruiken als een tool voor onszelf te verbeteren. Een tijdje was ik ook aan het denken, als in, oh, wat is het nu wel, en dan was ik best wel bezorgd daarover natuurlijk, over, oh, dit kan mogelijk mijn toekomst zijn, weet je, over dit soort dingen. En ik denk dat er altijd een vraag zal, zullen blijven voor mensen die muziek maken, die kunst maken, elke vak die er is, en er zullen waarschijnlijk wel een paar, wat werk zal weggaan, maar vaak het werk dat weg zal gaan, is het werk waar mensen niet voor een creatief iets zoeken, maar gewoon voor iets snels wat functioneel is.

Menno: 
Ja. Dus je ziet het in die zin, niet als heel bedreigend, maar iets wat ook helpend kan zijn en wat je ook kan gebruiken dus.

Nana: 
Ja. Ik denk wel dat een paar banen natuurlijk weg zullen gaan erdoor, maar ik denk ook tegelijkertijd er zullen nieuwe komen, door waar je mee kan werken, en tegelijkertijd ook een heel hulpvolle tool zal zijn voor designers, voor ook bijvoorbeeld fotobewerkers, videobewerkers in de toekomst.

Menno: 
Eigenlijk hetzelfde patroon als je natuurlijk vaker hebt gezien met automatisering en digitalisering. Ook fotografie heb je natuurlijk ook van, na de digitale camera die ontwikkeling gehad, je ziet dat dat vak natuurlijk ook gewoon nog steeds bestaat als een belangrijk vak.

Rosa:
En ik denk dat mensen ook altijd op zoek blijven naar het menselijke in de kunst, wat er ook wordt ontwikkeld. Dat is natuurlijk ook wat je mens maakt en als je iets voelt voor kunst, dan komt dat door dat menselijke van binnen, dus ik denk dat dat nooit een echte betrouwbaarheid...

Menno: 
Dat kun je nooit automatiseren in die zin, kunstmatig, met kunstmatige intelligentie. Nou was ik, ik denk twee jaar geleden ongeveer, mocht ik een masterclass bijwonen van Ellen Clark met de talentklas. Ik was al een beetje jaloers op dat die leerling met hem samen, nou niet dat ik daar had willen staan, maar ik vond het wel heel mooi om te zien dat zij met hem mochten zingen en dat hij echt daar uitleg gaf van hoe hij dat dan doet, hoe je omgaat met je stem als instrument, wat jij net ook al een beetje zei, Rosa. Kijk jij, ja, zie jij ook bepaalde artiesten waarvan je denkt, oh dat zou ik graag willen zo graag een keer een masterclass van krijgen of daar zou ik wel een keer mee willen werken?

Rosa: 
Ja, dat gaat voor mij dan wel meteen, nou niet per se binnen Nederland, maar ik vind.

Menno: 
Oh, je denkt meteen heel internationaal.

Rosa; 
Nee, nee, het lijkt me sowieso top om van zoveel mogelijk mensen die input te krijgen, dus ook al is het een andere docent waar je normaal geen les van hebt. Ik heb een paar keer les gehad van een andere bandcoach binnen Phoenix en dat alleen was al heel leerzaam. Om te zien hoe hij dat anders aanpakt en ik vond Ellen Clark toen ook te gek trouwens. Ja, nee, ik denk dat je van iedereen wel iets kan leren. Ikzelf ben heel erg fan van John Scofield en Pat Metheny en zo, maar ja, ik denk niet dat we die zover krijgen om hier een masterclass te geven.

Menno: 
Dromen mag natuurlijk altijd. Myriam. heb jij nog, dat je zegt van nou die of die, oh dat zou geweldig zijn.

Myriam: 
Ja, ik zou ook liefst David Hockney of Anselm Kiefer bij ons. Ja. Als designer of kunstenaar. Maar goed, dat zijn internationaal en ik heb mijn lijstje alweer een beetje opgemaakt. Ja. Voor het nieuwe seizoen. Ja, maar dat is n: og een beetje telefoneren en ze overhalen, ze motiveren en kijken of ze kunnen, want de meesten komen toch wel van ver. En de bus. Openbaar vervoer, nee hoor.

Menno
Naar de Noordkade. Dat is best wel een stukje lopen.

Myriam: 
Ja, dat is voor hun soms een strak blokje.

Menno: 
Ja, kan me voorstellen. En Nana, ook na de zomer blijf jij gewoon in de talentklasse. Je hebt daar nog wat?

Nana: 
Ik ben op dit moment van plan van wel. Ik moet even kijken als natuurlijk de vrienden die ik heb gemaakt over de jaren nu daar ook natuurlijk blijven, want als iedereen gaat, dan is het ook wel een beetje eenzaam.

Menno: 
Het is ook wel echt een vriendengroep in die zin, die je opbouwt daar.

Nana: 
Ik vind dat een heel belangrijk onderdeel, dat ik zeg maar die mensen die ik duidelijk ken, bijvoorbeeld Krijn, ik weet niet of ik zijn naam kan zeggen, maar ik zeg het nu wel. Ik kende hem voor de talentenklasse compleet niet, maar nu bij de talentenklasse zijn we best wel hecht geworden. Ja. Nu zit ik ook op het Zwijsen, zie ik hem regelmatig en praten we in pauzes en dat soort dingen.

Menno: 
Ja, dus je bouwt ook naast dat je een gezamenlijke passie hebt voor techniek en design, bouw je ook vriendschappen op. Dat kan ontstaan. Dat is eigenlijk heel mooi dat dat hand in hand gaat. De ambitie is wel om door te gaan in de talentenklasse. Hoeveel leerlingen, Myriam, heb je in totaal in zo'n talentenklasse?

Myriam: 
Twaalf, twaalf hebben we er.

Menno: 
Bij design?

Myriam: 
Ja, bij design. Ja, dan zit het eigenlijk helemaal vol, want je zit natuurlijk in een werkplaats en je moet natuurlijk wel ze de ruimte geven. Dus we proberen nu ook weer voor het nieuwe seizoen zo om en nabij. Twaalf, misschien vijftien, ligt er een beetje aan.

Menno: 
Ja. En dat zal dan bij dans en muziek, zijn dat vergelijkbare grootte?

Myriam: 
Bij theater is het een iets kleiner groepje en bij dans is het vergelijkbaar. Tien, twaalf talenten, ja.

Menno: 
Waar staan we nou over een paar jaar? Waar denk je dan? Hebben we dan de eerste talenten die misschien wel landelijke bekendheid hebben gekregen?

Myriam: 
Ja, wij zijn ze een beetje aan het monitoren nu. Zo van, goh, waar gaan ze allemaal naartoe, hè? Rosa is natuurlijk een mooi voorbeeld al, die komt weer terug op het honk, zal ik maar zeggen. Maar je ziet al, ik heb een aantal van, nou in ieder geval van de design talenten klas zie ik nu dat er sommige naar Sint Joost zijn gegaan. Dus die probeer ik een beetje te blijven volgen en te kijken van, goh, welke richting gaan ze vervolgens uit? Gaan ze een eigen beroepspraktijk in? Gaan ze ook lesgeven? Gaan ze de internationale wereld in? We weten het niet, hè. Het zal mooi zijn. Het zou prachtig zijn als we ze later over 10, 15, 20 jaar? Dan denk ik, hé, het wordt een Marlène Dumas. Wow. Of het wordt een Marina Abramović.

Menno: 
Ja, het is mooi om ze zo te volgen, want al die jongeren hebben natuurlijk ook gewoon hun keuzes te maken. Zoals Nana net ook omschrijft van, ja, ik weet nog niet wat ik wil, ga ik echt daar ook qua opleiding mee verder? Of kies ik toch een ander vakgebied, maar blijf ik het in mijn vrije tijd doen? Ja. Ik denk dat het een heel mooi vak is, dus die jonge mensen maken. Misschien de laatste vraag voor jou, Rosa. Jij hebt dat traject toen doorlopen. Als ik nou jongere ben van, laten we zeggen, 13, 14 en ik twijfel, zou dat iets voor mij zijn? Welk advies zou je me dan geven en waarom?

Rosa: 
Ik denk dat het altijd iets voor je is. Ik denk dat het niet uitmaakt hoe ver je bent in de muziek, maar het ligt vooral aan inderdaad die passie en die werkbaarheid. En hoeveel je daarvan wil leren. En ik denk dat je altijd gewoon jezelf kan aanmelden. Of kom een keertje kijken. Of vraag eens even om je heen. Hé, misschien ken ik wel iemand die in die talentenklas zit. En kan ik een keertje iets meekijken of zo? Ik weet niet of dat mogelijk is.

Myriam: 
Ja, dat kan. Ja, want ik ben nu bijvoorbeeld bij een aantal groepen van Kick Arts op de Noordkade, maar ook in het Spectrum. En er zijn een aantal jongeren die geïnteresseerd zijn. En daar zei ik ook van, je kunt altijd even komen kijken. Ik ga de groepen bezoeken. Ik vertel er even over. Ik laat dingen zien. Maar het is altijd mogelijk.

Rosa:
Dat is natuurlijk ook het mooie. Dat het zo nou verbonden is. Dus ja.

Menno: 
Kom maar Ga gewoon een keer. Kom maar gewoon een keer snuffelen.

Rosa:
Kom snuffelen. 

Menno:
Dat kan. Nou.

Myriam: 
Ja, en die eerste keer bijvoorbeeld bij Talentenklas Design is, dan mag iedereen komen snuffelen. Dus als er dertig zitten op die ochtend, dan worden er twaalf uitgeselecteerd. Maar je kunt de eerste keer gewoon eens komen horen, meedoen. En met zo'n designer aan de slag. Hoe geweldig is dat?

Menno: 
Dat vind ik heel aantrekkelijk voor veel jongeren. Ja. Ik dank jullie voor de komst hier naar de studio. Rosa, Myriam, Nana, hartelijk dank. En tegen de luisteraars zeg ik ook dank voor het luisteren weer naar de aflevering van de podcast Menno in Meierijstad. En tot de volgende aflevering. Bedankt voor het luisteren naar deze aflevering van mijn podcastserie Menno in Meierijstad. Vond je het interessant en wil je meer luisteren? Abonneer je dan via je favoriete podcast app.