Atiq Rasekh, locatiemanager opvanglocaties Markt en Heidebloemstraat in Schijndel

Het eerste wat de bewoners aan de Markt en Heidebloemstraat in Schijndel vroegen: “Mag ik hier met mijn gezin langer blijven dan 3 maanden of moeten we snel weer verhuizen?”

Zo logisch. Het was voor hen vaak de vierde of vijfde opvangplek in hele korte tijd. Het gesleep met hun kinderen maakt ze verdrietig. Dat hun kinderen vriendjes kunnen maken en niet na 3 maanden weer afscheid moeten nemen. Ze vluchtten juist om hun kinderen een enigszins onbezorgde speelomgeving te bieden, weg uit oorlogsgebied. “De onzekerheid is schrijnend,” aldus Atiq, locatiemanager. 

Achtergrond

Ashmir* loopt binnen. Zijn jongste dochtertje is ziek en hij wil graag één dag langer in Schijndel blijven om samen met zijn vrouw voor zijn dochtertje te zorgen. Ashmir is eerder kunnen vluchten en woont in een kleine studio in Eindhoven, waar hij als statushouder is geplaatst. Zijn vrouw en drie kinderen zijn onlangs naar Nederland gevlucht. Dit noemen we nareizigers. Yassine*, de vrouw van Ashmir en zijn kinderen moeten jaren afwachten of ook zij in Nederland mogen blijven. Normaal is het eerste gesprek door de IND (Immigratie- en naturalisatiedienst) na aankomst in Nederland 6 maanden maar dit is inmiddels opgelopen tot 15 maanden. Al die tijd in onzekerheid en angst levend of men wel in Nederland mag blijven en mag inburgeren. 

Weerstand

Atiq zegt te begrijpen dat de omwonenden van de opvanglocaties met enige argwaan de komst  van de nieuwe bewoners in hun nabije omgeving bekeken. Maar meteen na aankomst van de vluchtelingen zijn de omwonenden hartelijk en er werden zelfs bloemen afgegeven en veelvuldig vrijwillige hulp aangeboden. Ontroerend voor de toch vaak al beschadigde vluchtelingen. Ze grijpen ook ieder moment aan om te integreren, willen de taal én de Nederlandse gebruiken leren. Zo hebben ze tijdens Koningsdag allerlei authentieke etenswaren en kunstwerken in een stand op de Markt aangeboden. En konden de bezoekers van de Koningsmarkt ook henna-tekeningen op hun handen laten zetten. Onbekend maakt onbemind geldt ook hier. De nieuwe bewoners maken het dorpsbeeld een stuk kleurrijker, wanneer ze flaneren door het dorp. Ze mogen gaan en staan waar ze willen en waarderen hun woonplek midden in het dorp.

Veerkracht

Samen met zijn team van 15 collega’s zorgt Atiq in de opvanglocaties voor rust, begrip en samenwerking. Hij weet waar hij het over heeft. Atiq is zelf in 1999 als 13 jarige jongen met zijn moeder, zus en 3  broertjes gevlucht voor het oorlogsgeweld in Afghanistan. Hij is blij dat hij heeft mogen studeren, spreekt 7 talen en is ondernemer. Hij vindt het zijn taak om ook iets voor de maatschappij terug te doen en daarom als locatiemanager nu actief in Schijndel. “Ik ben zo dankbaar, toen wij bijna 25 jaar geleden vluchtten had ik geen idee waar Nederland op de kaart stond. Nu voel ik in alles hoe ruimhartig Nederland voor ons toen was en dat gun ik de bewoners van de opvanglocaties ook. Ik wil daar zelf een steentje aan bijdragen.”

*vanwege privacy een andere naam