Opvang vluchtelingen: verhalen uit de praktijk

Katya Pivak: "“Ze gaan echt nooit vergeten wat er voor hen gedaan is.”

Katya Pivak woont al bijna zeven jaar in Nederland, maar is van oorsprong Oekraïense. Voor de liefde vertrok ze met haar dochter naar Nederland. Inmiddels voelt ze zich hier helemaal thuis. Maar toen de oorlog begon, wilde ze niets liever dan er zijn voor haar moederland. 

Ze bood zich direct aan als vrijwilliger, naast haar eigen bedrijf. Katya spreekt vloeiend Oekraïens, Russisch, Engels en Nederlands. Katya: “Hoewel onze culturen op sommige vlakken erg op elkaar lijken, zijn er ook verschillen. Het is heel fijn om de mensen in hun eigen taal te kunnen aanspreken. Dat geeft hen een veilig gevoel en het maakt dat ze beter begrijpen hoe alles in Nederland werkt.”
“Of de mensen het hier fijn vinden? Dat hangt vooral af van in hoeverre ze ervoor open staan om mee te doen en contact te leggen”, vertelt Katya. “De meesten passen zich goed aan, hoe moeilijk ze het soms ook vinden. Sommigen zijn ook bang; ze weten ook niet hoe lang ze nog blijven.”

Uitleg in eigen taal

Katya werkt inmiddels voor Ons Welzijn, met als standplaats het klooster in Veghel, waar 146 Oekraïense vluchtelingen worden opgevangen. De hele dag is ze druk in de weer met het beantwoorden van vragen en doorverwijzen naar de juiste instanties. “Van vragen over de huisarts en het laten repareren van een fiets, tot het aanvragen van regelingen en vragen over werk”, vertelt ze.
Een bezoek aan de huisarts gaat bijvoorbeeld anders dan in Nederland. Katya: “Veel mensen in Oekraïne zijn niet verzekerd en gaan dan ook niet snel naar de huisarts. Ook nemen ze minder snel medicijnen en hebben ze minder vertrouwen in de huisarts. Dan is het handig dat ik in het Oekraïens kan uitleggen dat het hier anders gaat.”

Meedoen in de gemeenschap

Ook geeft Katya les in het Nederlands, onder meer bij de Taalvijver. De kinderen gaan hier echt ‘naar school’. Overigens zijn dit niet alleen Oekraïense kinderen, maar bijvoorbeeld ook Syrische en Poolse kinderen. Ook volwassenen volgen hier Nederlandse taallessen. Katya: “De focus ligt hier echt op de taal. Wie de taal onder de knie krijgt, kan makkelijker meedoen.”
Zo zijn veel vluchtelingen via het uitzendbureau aan het werk gegaan. Inmiddels zorgt de opgedane werkervaring ervoor dat de mensen zelf contact met werkgevers onderhouden. Katya merkt dat meedoen meer vanzelf gaat voor wie werkt of naar school gaat: “En ik zie dat de Oekraïners echt hun best doen. Ik ben er trots op dat ‘mijn’ mensen zich zo inzetten. Hoe meer zij zich geaccepteerd voelen, hoe harder ze gaan werken. Ze gaan echt nooit vergeten wat er voor hen gedaan is.”