Aflevering 35: Carrousel Groen

Carrousel Groen is een organisatie binnen BrabantZorg waar mensen met een ondersteuningsvraag een zinvolle daginvulling kunnen hebben in de rol van assistent-medewerker. Vanuit diverse bedrijfjes levert Carrousel Groen diensten en producten in verschillende sectoren.

U kunt de podcast ook op andere platforms beluisteren.

Bekijk hier de verschillende platforms

Transcriptie

Menno: 
Dit is Menno in Meierijstad. In deze podcast ga ik, Menno Roozendaal, als wethouder van de gemeente Meierijstad, in gesprek met mensen over onderwerpen die mij na aan het hart liggen. In gesprek met echte mensen uit Meierijstad. Welkom bij weer een nieuwe aflevering van de podcast Menno in Meierijstad. En vandaag gaan we het hebben over participatie, over werk, over dagbesteding, over ontwikkeling van mensen en heel specifiek ook in de zorg. Daarvoor heb ik twee gasten in de studio. Ten eerste Carla Polman van Brabant Zorg. Welkom Carla. Jij bent adviseur vernieuwing en kwaliteit en betrokken bij Carrousel Groen. Zeg ik dat zo goed?

Carla: 
Ja, dat klopt.

Menno:
Daar gaan we het zo over hebben. En ook hier in de studio Dilly Manders. Jij bent begeleider bij Brabant Zorg en bij Carrousel Groen. Zeg ik dat zo goed?

Dilly: 
Ja, dat klopt. Ik ben begeleider van Carrousel Groen en ik ben in dienst van Brabant Zorg.

Menno: 
Oké, nou Brabant Zorg is denk ik wel een bekende naam voor veel luisteraars, maar Carrousel Groen misschien nog niet. Carla, zou jij eens kunnen vertellen wat Carrousel Groen is?

Carla:
Ja, Carrousel Groen is een arbeidsmatige dagbesteding voor mensen die met een ondersteuningsvraag bij ons terechtkomen. En die willen wij een fijne dag bieden in de rol van assistent medewerker.

Menno:
En je zegt arbeidsmatige dagbesteding. Wat is dat?

Carla:
Ja, dat betekent dat wij vanuit bedrijfjes werken. En we hebben verschillende bedrijfjes opgericht binnen Carrousel Groen. En daarin gaan deze mensen aan het werk. En die bedrijfjes zijn ook weer ondersteunend aan de locaties van Brabant Zorg.

Menno:
En dan moet ik denken aan mensen in de beroepsbevolking, zo volwassenen tot een jaar of 67 tegenwoordig, dat je met pensioen kan. Dus zeg maar tussen de 20 en de 67, die niet betaald aan het werk zijn.

Carla: 
Ja, mensen komen vaak bij ons via de gemeente. Omdat ze bijvoorbeeld al langere tijd in een uitkering zitten en toch wel weer wat willen doen. Of mensen die om een bepaalde reden uitgevallen zijn en niet meer terug kunnen in het arbeidsproces zonder daar extra hulp of begeleiding bij te krijgen.

Menno:
Oké, dus het zijn vaak mensen, we spreken dan wel eens over mensen met een kwetsbaarheid of met een afstand tot de arbeidsmarkt. Of die door onbepaalde redenen, gebeurtenissen in hun leven misschien een stap terug uit de arbeidsmarkt zetten. Maar misschien dankzij Carrousel Groen een tussenstap kunnen zetten of misschien langdurig in zo'n arbeidsmatige dagbesteding blijven, kan dat ook?

Carla:
Dat kan ook. Ja, dat kan ook. Ze kunnen ook bij ons blijvend blijven. Maar we kijken natuurlijk als er mogelijkheden zijn, om ze wel die stap te laten maken om ze arbeidsfit te maken, om ze toch op de een of andere manier weer in het arbeidsproces te krijgen.

Menno:
Dat is toch wel echt het doel steeds?

Carla:
Ja, dat was vanaf het begin niet het doel. Maar dat is wel gebleken. Dat we dat wel hebben bereikt. Dus daar waren we zelf ook verbaasd over. In het begin was het alleen vanuit positieve gezondheid. Mensen doen mee en we geven ze een fijne dag. En dan zie je dat als je mensen op een goede manier begeleidt, veel liefde en aandacht geeft, zeggen wij altijd, dat mensen allemaal talenten hebben. En dat ze dan ook weer verder komen in waar ze waren. En dan is onze ervaring dat deze mensen toch heel goed kunnen doorgroeien naar een plek in de arbeidsmarkt.

Menno:
Ja, dus door die liefde en aandacht is die stap vaak gewoon wel mogelijk. Misschien niet over drie weken. Maar misschien wel over een aantal maanden of een wat langere periode.

Carla:
Ja, vaak gaat het over mensen die heel erg behandeld zijn met wat kan ik allemaal niet. Voor hun gevoel altijd daarop afgerekend zijn. En wij kijken juist van wat kunnen mensen wel. Ieder mens heeft talent. Dus daar gaan wij ons op insteken. We kijken niet wat kan niet, maar we kijken juist wat kan wel. En dat maakt wel verschil. Dat mensen dan zelfvertrouwen krijgen. En ook weer meer kunnen dan wat ze in het begin zelf verwachten.

Menno:
En Dilly, daar komt denk ik jouw werk ook heel erg om de hoek kijken toch? Want dat is het begeleiden van die mensen.

Dilly:  
Ja, dat klopt. Dat is vooral eigenlijk wat wij doen. En vooral wat ik doe, is de intake doen met de assistent medewerker om te kijken van, wat vind je leuk? Waar wil je naartoe? Wat heb je allemaal gedaan? En heel vaak kunnen ze niet zeggen wat hun talent is of wat ze leuk vinden. Omdat ze al langdurig thuis zitten of gewoon geen vertrouwen meer in zichzelf hebben. En dan gaan we het gewoon proberen. We gaan ze inzetten op iets wat ze denken dat ze leuk vinden. En dan zien we vaak dat ze steeds meer hun eigen wil gaan krijgen of zeggen van, nou dat bedrijfje lijkt me eigenlijk ook wel leuk, zou ik daar niet eens mogen kijken? En dan zie je ze echt groeien en dat is gewoon heel leuk om te zien.

Menno:
Dus mensen moeten soms best van ver komen. Dus met die aandacht die jij ze dan geeft, zetten ze eigenlijk weer kleine stapjes in hun zelfvertrouwen.

Dilly:
Ja, zeker. We werken dus echt met mensen met een achterstand tot de arbeidsmarkt en dat is gewoon heel breed. Sommige mensen zitten al jaren thuis. De anderen gaan niet meer naar school en gaat school kijken voor iets anders. Of samen met de gemeente. Dus het is niet zo vaak dat ze echt al langdurig thuis zitten. Of echt al vanuit een diep dal komen. Maar het is gewoon heel verschillend zeg maar. Dus dat is gewoon...

Menno: 
Ja, heel breed qua achtergrond.

Dilly:
Ja, het is echt ook gewoon maatwerk zeg maar per assistent medewerker.

Menno:
Je zegt assistent medewerker. Dat is denk ik een heel bewuste keuze om het zo te noemen. Want als het gaat over dagbesteding wordt ook vaak cliënt gebruikt. Maar dat doen jullie bewust niet.

Dilly:
Nee, wij zetten ze in in een bedrijfje. En we willen het ook allemaal dat iedereen zich gelijk voelt. En daarom zeggen we ook assistent medewerker. Ze worden ook behandeld als een medewerker. We krijgen met kerst een kerstpakket. We doen een chocolade attentie. Ja, zo proberen ze toch ook gewoon echt als medewerker te laten voelen. En we zien ook dat ze daarin ook groeien.

Menno:
Want woorden doen er ook toe. Voor mensen is het denk ik ook fijn om als medewerker aangesproken te worden.

Dilly:
Ja, zeker. Dat doet ze goed.

Menno:
Jij noemde net het woord bedrijfjes. Carla, jij zei dat ook al. Jullie zijn op verschillende locaties ook actief. Ook in Meierijstad. Kan je daar wat over vertellen, Carla?

Carla:
Ja, Carrousel Groen is eigenlijk ontstaan in locatie Nieuwe Hoeven in Schaijk. En daarin hebben we verschillende bedrijfjes opgestart. En ja, dat is eigenlijk heel goed gegaan. We zijn daar nu een jaar of zes, zeven bezig. En Brabant Zorg heeft ook het Carrousel Groen echt omarmd en gevraagd van, goh, kunnen we in de andere regio's van Brabant Zorg, door Meierijstad, regio Oss en regio Den Bosch ook een soort Carrousel Groen op gaan zetten. En dan is het niet de bedoeling om het concept van Schaijk één op één te kopiëren, maar om te kijken van wat zijn mogelijkheden in deze regio. En dan met name kijken van waar kunnen de assistent medewerkers van Carrousel Groen of de bedrijfjes van Carrousel Groen ondersteuning bieden aan de locaties en de medewerkers van Brabant Zorg.

Menno:
Ja, want die verbinding met de zorg, met Brabant Zorg, die zit er echt in. Want we hebben het over bedrijfjes, daar kan je van alles bij bedenken. Maar kan je daar wat concrete voorbeelden van geven? Waar moet ik dan aan denken? En hoe ontstaan die bedrijfjes dan ineens?

Carla:
Ja, mensen denken heel vaak Brabant Zorg is een oudere organisatie, dus dan gaat het om de zorg en het welzijn van onze bewoners. Dat klopt, dat is voor een deel ook zo. Maar Brabant Zorg is ook een bedrijf en de locatie is een bedrijf en die hebben horeca faciliteiten. Mensen moeten eten dus in de keuken. De koks, noem maar op. Maar wij hebben ook rondom de locaties hebben wij ook tuinen. Dus die moeten onderhouden worden. En dus we hebben op die manier hebben wij allerlei bedrijfjes ingericht. We hebben bijvoorbeeld een afdeling schoon en veilig. En die verzorgt de tuinonderhoud bij de locaties van Brabant Zorg. We hebben een hout bewerkingsafdeling en die maken tafels, stoelen, bankjes voor in de tuin. Maar herstellen en knappen ook oude meubels op vanuit de locaties. Dus in die zin ben je ook op een andere manier ondersteunend aan de locatie.

Menno:
Ja, echt bepaalde bedrijfsvoeringsonderdelen die je ook als een grotere zorginstelling als Brabant Zorg hebt. Dat maakt eigenlijk een soort van aparte entiteiten, bedrijfjes noem je dat dan. En daar zet je dus ook die assistent medewerkers in en zorg je voor de begeleiding.

Carla:
Ja, want het mooie daarvan is dat anders Brabant Zorg een hoveniers bedrijf moet inhuren om de tuinen te onderhouden. Nou doen we dat vanuit Carrousel Groen, vanuit schoon en veilig. En dan hou je toch ook binnen Brabant Zorg.

Menno:
En hoe lang geleden is Carrousel Groen ontstaan? Want het is dus in Schaijk ontstaan, geef je aan?

Carla:
Een jaar of zeven, denk ik, geleden dat het ontstaan is. In de samenwerking destijds met de gemeente Landerd werd gezegd van ja, er zijn heel veel mensen die zitten in een uitkering en die zouden eigenlijk best wel iets willen doen. Kunnen jullie niet iets op gaan starten of proberen, omdat die mensen toch een fijne dag hebben. Dus de insteek was in eerste instantie echt positieve gezondheid, iedereen doet mee, iedereen heeft talent en elke dag zo fijn mogelijk. En dat is ook het motto van Brabant Zorg, zowel voor onze medewerkers, maar vooral ook voor onze bewoners en cliënten.

Menno:
En in Meierijstad is die samenwerking dan met onze gemeente, wij noemen dat PIM, Participatie in Meierijstad, participeren in Meierijstad, die verbinding is met jullie gelegd voor onze inwoners bijvoorbeeld in de uitkering. Voor wie het een mooie stap zou zijn, misschien met uiteindelijk uitstroom naar een reguliere baan. 

Carla:
Ja, zeker. 

Menno:
Dilly, heb je misschien zowat ervaringen van de afgelopen tijd waarvan je zegt, ik heb hier een paar mooie verhalen van mensen die echt stappen hebben gezet, wat je zo in de praktijk gezien hebt?

Dilly:  
Ja, zeker. In de Meierijstad heeft toevallig vorige maand een assistent medewerker een contract gekregen voor 16 uur als gastvrouw. Die is binnengekomen, die heeft haar opleiding niet af kunnen maken door verschillende redenen, daardoor thuis is komen zitten. En die is samen met PIM Werkt gaan kijken wat zou passend zijn. En die heeft een traject gegaan bij Carrousel Groen en die heeft een traject gehad van 18 maanden en daarna doorgestroomd tot een betaalde baan bij ons in de zorg.

Menno:
Ja, kijk, dat zijn de mooie voorbeelden. En die heeft dus anderhalf jaar ook nodig gehad om weer stappen te zetten, ook in zelfvertrouwen, competenties ontwikkelen.

Dilly:  
Ja, en ook op de locatie heeft ze mogen proeven, de bewoners leren kennen om zo ook een minder drempel te maken om te gaan starten met werk. En de manager kent haar, de teamleden kennen haar, dus dat is gewoon een mooie combinatie zeg maar om weer opnieuw te beginnen. En we hebben ook iemand in de technische dienst staan die in traject geweest is en doorgestroomd is tot de baan in de technische dienst.

Menno:
Want het is, Carla, in die zin ook een soort kweekvijver zou je kunnen zeggen, weer voor nieuwe medewerkers in de zorg. Want we weten allemaal dat er best wel wat tekorten zijn in de zorg aan mensen. Ik geloof dat we over tien jaar één op de drie mensen in de oudere zorg zo'n beetje moet gaan werken om met de vergrijzing die voor de deur staat. Dus het is ook wel belangrijk om creatief te zijn.

Carla:
Ja, daarom is het ook belangrijk vanuit Brabant Zorg, want wij moeten natuurlijk zorgen dat de zorg geleverd kan worden. En ja, er zijn ontzettend veel vacatures, maar er zijn weinig mensen die ook echt kiezen voor de zorg. Dus we moeten creatief gaan kijken van hoe kunnen we die zorg toch nog garanderen. En dan zijn alle handjes in feite welkom.

Menno:
En dan moet je dus soms creatief kijken naar het werk wat allemaal gedaan moet worden en wat voor opleiding of certificering hoort bij deze taak. En zijn er misschien ook taken die je op een andere manier door mensen kunt laten uitvoeren?

Carla:
Ja, die door andere mensen ingevuld kunnen worden die niet die specifieke opleiding hebben, waardoor de opgeleide mensen zich kunnen richten op de werkzaamheden waar ze zelf voor opgeleid zijn. Dus voor deze mensen wordt het dan ook een baan. Die krijgen dan de werkzaamheden te doen waar ze echt specifiek voor opgeleid zijn. En al die andere dingen daar omheen, dat kunnen ook andere mensen doen. En zo kijken we ook binnen Carrousel en binnen Brabant Zorg naar de assistent medewerkers.

Menno:
Ja, want dan kan het mes aan meerdere kanten snijden, dat je dus ook iets doet aan de tekorten aan medewerkers. En het dus ook kansen biedt voor mensen die misschien anders niet aan het werk komen. En op deze manier ook in de zorg een steentje kunnen bijdragen.

Carla:
Ja, het is eigenlijk als je een succesverhaal hebt, is het voor drie partijen een succes. Het is ten eerste voor de assistent medewerker een succes, omdat die zelfvertrouwen krijgt en toekomst ziet met een betaalde baan. Het is voor Brabant Zorg weer een extra medewerker. Maar het is ook voor de gemeente een succes. Dat iemand die bijvoorbeeld in de uitkering zit weer gegroeid is naar een betaalde baan en uit de uitkering komt.

Menno:
En Dilly, stel ik ben iemand die al lang niet meer aan het werk is en via de gemeente terecht komt bij Carrousel Groen, dan krijg ik een intake met jou. En hoe gaat dat dan verder? Kan je daar eens wat over vertellen?

Dilly:  
Jazeker, wij gaan dan kijken, met jou bespreken zeg maar, wat zou je fijn vinden? Wat heb je op dit moment nodig? Wat je gehad hebt, dat mag je vertellen. Als je dat fijn vindt om dat aan ons te vertellen. Maar dat hoeft niet. En we gaan ook niet naar het verleden. Als je het ook niet prettig vindt waar je vandaan komt om dat weer terug te gaan doen zeg maar. Dus we gaan jou echt vragen van wat heb je op dit moment nodig? En waar kunnen wij jou dan bij helpen?

Menno:
Dus als inwoner behoud ik heel erg daar zelf de regie over. Ik word niet helemaal doorgezaagd. En niet al mijn teleurstellingen die ik misschien meegemaakt heb, moet ik eerst weer allemaal vertellen. Dat bepaal ik zelf. En we kijken ook vooral naar de toekomst dan.

Dilly:  
Ja, we kijken vooral naar de toekomst. En wat is voor jou nu belangrijk? En daarin zien we dat ze vaak stappen maken. En we hebben ook heel vaak mensen die als assistent bij ons binnengekomen zijn, maar nu wel vak vrijwilliger of vak professional zijn bij een van onze bedrijfjes die bijvoorbeeld heel goed kan koken. Of in de bakkerij gewerkt heeft. Of in de houtbewerking. Of als timmerman aan het werk geweest is, maar dat werk op dat niveau niet meer kan. Maar wel op een laagdrempeligere niveau binnen Carrousel Groen. En daarin gaan wij dan weer mee verder. En zo zijn ook heel veel bedrijfjes ontwikkeld binnen Carrousel Groen. Op vraag van assistenten.

Menno:
Ja, dus ze hebben zelf behoorlijk veel invloed dan op wat daar ontstaat. Heb je daar nog wat leuke voorbeelden van?

Dilly:  
Ja, zeker. Ja, we hebben best veel assistenten die binnen Carrousel Groen een baan gekregen hebben als medewerker. Of via IBN bij ons gedetacheerd zijn.

Menno:
Sociaal ontwikkelbedrijf IBN hier, ja.

Dilly:  
Ja, en daar werken wij mee samen om ze dan zo via hun bij ons binnen te kunnen laten komen. Ja, we hebben daar een bakker van die bakt heel veel caken. Maakt schuimpjes. Ja, die is eigenlijk gewoon altijd bij ons bezig om lekkere dingen te maken. Die ook weer naar de locaties van Brabant Zorg gaan.

Menno:
En welke locatie in Meierijstad hebben we het specifiek over. Waar jij ook actief bent?

Dilly:  
Nee, dit gaat dan vooral over Schaijk, zeg maar. Daar bakken we en dat gaat dan naar de locatie in Uden, naar de Sint-Jan.

Menno:
En waar ben je zelf actief?

Dilly:  
Ik ben nu veelal actief in Veghel, Sint-Oedenrode. En ik groei nu ook door naar Oss toe, zeg maar, om daar vanuit Brabant Zorg naar de locaties toe te gaan. En in Meierijstad zijn we veelal in de Watersteeg en in Odendael. En daar zijn we nu veelal bezig met echt gewoon de mensen in de zorg, in de horeca, in de faciliteit, zeg maar, mee te betrekken. En daarin zijn we nu sinds vorige maand een modeatelier gestart.

Menno:
Een modeatelier?

Dilly:  
Ja, op de locatie de Watersteeg. En daar hebben we twee dames die vanuit de participatiewet bij ons terecht gekomen zijn. En die altijd in hun voormalig land kledingreparateur zijn geweest, of kledingmaker. En zo bij ons in het modeatelier zitten. En daar doen we dus weer diensten voor de bewoners en de afdelingen van Brabant Zorg.

Menno:
En hoe reageren de bewoners van de Watersteeg en de Odendael? Want die komen natuurlijk veel met jullie assistent medewerkers in contact. Is dat mooi om te zien? Is dat wennen? Is dat eigenlijk heel gewoon?

Dilly:  
Ja, eigenlijk gaat dat gewoon heel gewoon. Die zijn echt blij met iedere aandacht die ze krijgen. En ieder praatje die gemaakt wordt. Dus daar gaat het eigenlijk heel goed. En ze accepteren ook gewoon het heel goed, zeg maar, dat iemand misschien de taal nog niet op zijn best spreekt. Of met andere dingen moeite heeft. Ze zijn gewoon heel blij dat ze geholpen worden op allerlei opzichten.

Menno:
Ja, als er dan in één keer een modeatelier ontstaat, is dat natuurlijk ook leuk voor hen om te zien. Want daar kunnen zij dus gebruik van maken. In de zin van misschien kleding die gemaakt moet worden. Of waar iets aan kapot is. Dat kan dan daar gerepareerd worden?

Dilly:  
Ja, dat kan zeker. We zijn ook heel veel bezig met PDL-kleding maken door mensen die bewoners van Brabant Zorg die bedlegerig zijn, dat er een klittenband in de blouse gemaakt wordt, zeg maar. Dat het makkelijker aan te doen is aan de achterkant of in de rolstoel. Of kleden maken voor over de rolstoel heen. Dat het makkelijker is om naar buiten te gaan als een jas aan te doen. En daar houden wij ons eigenlijk ook veel mee bezig.

Menno:
Ja want voorheen moesten dat soort werkzaamheden elders uitgevoerd door andere bedrijven. En nu kun je dat eigenlijk zelf dan doen.

Dilly:   

Ja, ook als er een knoop aangemaakt moet worden bijvoorbeeld, dan kan de broek of de blouse of net wat gewoon bij ons komen. En dan is het een snelle oplossing, zeg maar, binnen de locatie.

Menno:
Carla, hoe zie je Carrousel Groen zich ontwikkelen de komende jaren?

Carla:
Ik denk dat er steeds meer behoefte komt aan assistent medewerkers. Die gewoon heel laagdrempelig dingen doen. En dan ook op aandacht en welzijn van bewoners is het gewoon heel fijn. Als bijvoorbeeld een assistent medewerker met een bewoner een stukje gaat wandelen, omdat de zorgmedewerker daar vaak geen tijd voor heeft. De familie is ook vaak druk of aan het werk. En dan is het heel fijn als je assistent medewerkers kunt betrekken in gewoon het samen zorg bieden aan de cliënten. Dat staat binnen Brabant Zorg ook. We gaan het met z'n allen doen. De zorgprofessionals kunnen het niet alleen. Dus als er bewoners bij ons komen wonen, vragen we ook altijd aan de familie en aan de naasten, van zijn er dingen die jullie willen blijven doen binnen de locatie, binnen het huis van Brabant Zorg? En dat noemen we samen zorg. En daarin kunnen de assistent medewerkers van Carrousel Groen ook meegaan doen.

Menno:
Ja, want wat je zegt, en natuurlijk ook door tekorten op de arbeidsmarkt. Er staan soms bepaalde dingen onder druk. Een wandelingetje met een bewoner vervalt dan eerder dan echte zorgtaken.

Carla:
Juist, die dingen zijn wel het belangrijkste voor de bewoner. En dus daar willen we dat wel blijven doen. En deze mensen kunnen dat prima. En die vinden dat ook juist leuk. Die kunnen een praatje maken met de bewoners. En dan zie je toch hele mooie relaties ontstaan. Al gaat het soms om hobby's of wat dan ook. Je wil ook de bewoner een fijne dag bieden.

Menno:
Ja. En Dilly, hoe zie jij dat ook vanuit jouw rol?

Dilly:  
Ja, als het welzijn van de bewoner goed verzorgd wordt, vraagt hij ook minder zorg. En dat is gewoon een win-win situatie. De assistent medewerker heeft een fijne dag om een wandeling te maken. Dat doen ze thuis vaak niet zo of zitten geïsoleerd thuis. En zo hoeven ze toch niet alleen op pad. En ze dragen ook bij aan het welzijn van de bewoners.

Menno:
Dus aandacht voor welzijn dempt in zekere zin ook de zorgvraag.

Dilly:  
Ja, dat is in de loop der jaren altijd steeds afgenomen. En het zou mooi zijn als we dat zo weer rustig aan op kunnen bouwen om dat welzijn weer terug te creëren.

Menno:
Ja. En die stap naar werk, Carla, van die assistent medewerkers naar betaalde banen. Dat blijft een belangrijk doel ook in de toekomst.

Carla:
Nou, dat is niet het eerste doel. Daar hebben we het van tevoren niet over. Maar als dat zo gebeurt... Wij maken zelfs mee dat de zorgafdeling de medewerkers op de afdeling zelf vragen van... Kan die assistent medewerker geen contract bij ons krijgen, want ze nemen zoveel werk bij ons uit handen, zodat wij ook minder werkdruk hebben. En dat is natuurlijk heel mooi.

Menno:
Ja, dat is wel een heel mooi signaal. Nog mooie anekdotes te delen, Dilly? Nog leuke ervaringen?

Dilly:  
Ja, zeker. We hebben ook meerdere die gewoon uitgevallen zijn in de zorg. En zo weer op een laagdrempelig niveau terug kunnen in hopelijk hun functie weer waar ze voorheen in zaten. Dat is hun doel. Dat is waar ze naar streven. En daar kunnen wij in bijdragen. Zodat het toch weer extra handjes zijn in de zorg. Dus dat is een mooie win-winsituatie voor allemaal.

Menno:
Ja, win-winsituatie. Dank jullie wel voor jullie verhaal. Mooi om te horen hoe we ook in de samenwerking vanuit PIM in Meierijstad met Carrousel Groen met Brabant Zorg mensen kansen kunnen bieden. En daarmee tegelijkertijd ook wat proberen te doen aan de kwaliteit in de zorg. En vooral ook het voorkomen dat we teveel mensen tekortkomen in de zorg. Want het is ook gewoon belangrijk dat we de zorg kunnen blijven leveren. En als daarmee mensen een kans biedt om een stap te zetten weer naar betaald werk, is dat wel heel mooi meegenomen. Dank en ik wens jullie heel veel succes met Carrousel Groen hier in Meierijstad en in de verdere regio.

Carla:
Dankjewel.

Dilly:  
Dankjewel.

Menno:
En aan de luisteraar zeg ik dank voor het luisteren naar de podcast Menno in Meierijstad. En tot de volgende aflevering. 
Bedankt voor het luisteren naar deze aflevering van mijn podcast serie Menno in Meierijstad. Vond je het interessant en wil je meer luisteren, abonneer je dan via je favoriete podcast app. 

Volgende Aflevering