Aflevering 36: Eerde

Menno is contactwethouder voor Eerde. In deze aflevering gaat hij in gesprek met Lianda de Vos, buurtadviseur voor Eerde, Johnny van Geffen van de Eerde krant en leden van de dorpsraad Anne van Es en Anita van der Velden. Wat is een contactwethouder en buurtadviseur? Wat doet een dorpsraad en wat speelt er?

U kunt de podcast ook op andere platforms beluisteren.

Bekijk hier de verschillende platforms

Transcriptie

Menno:
Dit is Menno in Meierijstad. In deze podcast ga ik, Menno Roozendaal, als wethouder van de gemeente Meierijstad, in gesprek met mensen over onderwerpen die mij na aan het hart liggen. In gesprek met echte mensen uit Meierijstad. 
Welkom bij weer een nieuwe aflevering van de podcast Menno in Meierijstad. Vandaag gaan we het hebben over Eerde. En waarom gaan we het hebben over het dorp Eerde? Omdat ik contactwethouder ben van het dorp Eerde. In Meierijstad hebben alle wethouders de dorpen onderling verdeeld en soms ook wijken. En daar zijn we dan contactwethouder van. Dat houdt in dat je dat dorp met net iets meer aandacht volgt en daardoor veel contacten daar hebt. Daarom heb ik ook bepaalde gasten in de studio. Tegenover mij zit Lianda de Vos. Dat is de buurtadviseur van Eerde. Welkom Lianda. 

Lianda:
Dankjewel, Menno. 

Menno:
Jij werd buurtadviseur, zoals ik al zei. Jij werkt bij de gemeente, toch?

Lianda: 
Ik werk bij de gemeente, ja. En wat doet een buurtadviseur? Een buurtadviseur. Ik werk bij de gemeente 32 uur. Ik heb een aantal gebieden in Meierijstad. Eerde is er daar één van. En ik probeer daar zoveel mogelijk aanwezig te zijn. Het lukt niet altijd, maar ik ben regelmatig te vinden in Eerde. Ik ben in principe ook het eerste aanspreekpunt als het gaat om leefbaarheidsvraagstukken of participatie voor de inwoners. Dan ben ik in principe het eerste aanspreekpunt. Je kan het eigenlijk zien als een soort smeerolie tussen inwoners en gemeente en andersom tussen gemeente en de inwoners.

Menno:
Oké. Jij noemt de begrippen leefbaarheidsvraagstukken en participatievraagstukken. Dat is mooi, hè? Ja, dat is echt van die taal die wij bij de gemeente gebruiken. Wat zijn dat, leefbaarheidsvraagstukken?

Lianda: 
De omgeving waar je in woont, is het een prettige omgeving? Zou het beter kunnen? Heb je daar ideeën bij? Dan kan je sowieso altijd meteen met de buurtadviseur bellen.

Menno:
Dan bellen mensen jou of ze mailen of ze komen naar je toe. Want je houdt ook weleens spreekuren of je bent weleens op locatie.

Lianda:
Ja, klopt. We zijn begonnen met spreekuren. Het loopt nog niet zoals we het eigenlijk zouden willen.

Menno:
Dus mensen mogen daar meer naar toe komen. Waar zitten jullie?

Lianda:
We zitten in de Brink. In de Brink, in het dorpshuis. Ja, klopt.

Menno:
En je zegt, ik heb meerdere gebieden onder me. Dus je hebt Eerde, maar je hebt dan ook nog een aantal andere dorpen of wijken in Meierijstad.

Lianda:
Dat klopt, ja. Ik heb Nijnsel, ik heb Wijbosch, Wijkraad Veghel-West, de Bunders en het Ven in Veghel.

Menno:
Nou, dan kom je best veel plekken zo in de gemeente. En volg je dan dus die wijken en die dorpen met meer interesse? Dus je bent er vaker ook fysiek en ga je dan ook naar bepaalde activiteiten of evenementen in die kernen, bijvoorbeeld in Eerde?

Lianda:
Dat klopt. Ik moet ze wel een beetje uitzoeken, want ik heb natuurlijk 32 uur en dat moet ik een beetje verdelen. Maar belangrijke activiteiten, ook in het weekend, maakt niet uit. Daar ga ik gewoon naartoe. 

Menno:
Ja, ja. En ik ben contactwethouder, dus ik stel deze vragen maar ik weet natuurlijk het antwoord op heel veel van die vragen wel. Maar wij hebben best veel contact over Eerde. Wij stemmen weleens af, soms spelen er vragen. We hebben af en toe gezamenlijk vergaderingen met de dorpsraad. Zo'n dorpsraad, is dat nou als buurtadviseur belangrijk dat die er een is?

Lianda:
Voor mij is dat heel fijn. Het zijn voor de buurtadviseur, het maakt niet uit, want ik ben natuurlijk niet alleen buurtadviseur, maar ze zijn eigenlijk de ogen en de oren voor mij. En die signalen pik ik op en probeer ik uit te zetten. In ieder geval probeer ik er iets mee te doen.

Menno:
Ja, dus in plaats van dat je daar door de straten van Eerde gaat lopen en lukraak aan mensen vraagt wat speelt hier of je gaat bij mensen aanbellen, heb je eigenlijk een heel makkelijk kanaal op die manieren om vertegenwoordiging vanuit Eerde te spreken en te horen wat er speelt, wat er gebeurt.

Lianda:
Klopt, ja.

Menno:
Ben je dat al lang, buurtadviseur, voor Eerde? Heb je inmiddels al langjarig contact daar?

Lianda: 
In Eerde wel, dus vanaf de fusie in 2017 valt Eerde onder mijn gebiedjes. Er zit wel een nieuwe dorpsraad. Die zitten nu, ik denk, drie jaar. Ik kijk heel even opzij. Net, denk ik, net drie jaar. En ze groeien in hun rol en dat is echt fantastisch om te zien.

Menno: 
Ja, de luisteraar die hoort het al. Er zijn ook mensen van de dorpsraad, daar gaan we zo meteen mee in gesprek. Je bent dus in totaal al sinds de fusie betrokken bij Eerde, daardoor heb je denk ik best wel een goed beeld van het dorp. Wat is Eerde voor dorp?

Lianda: 
Nou, in het begin dacht ik het is een soort Gallisch dorpje. Er zit een soort muur omheen, een onzichtbare muur en ze doen alles zelf. Maar als je daar toch wat langer bent is het een heel mooi dorp, vriendelijk dorp. Er gebeurt van alles. Het ligt ook fantastisch eigenlijk in Meierijstad, want volgens mij ligt het precies in het midden. Omgeven door mooie natuur, industriegebied. Ja, het is een fantastisch dorpje.

Menno: 
Het heeft wel een beetje jouw hart veroverd.

Lianda: 
Ja, zeker weten.

Menno: 
En je zei, ik ben de smeerolie, ook tussen het ambtelijk apparaat van de gemeente en het dorp. Wat betekent dat concreet? Want je kunt natuurlijk niet van alles verstand hebben. Van bomen, van asfalt, van scholen, van woningbouw, van sociale vraagstukken. Maar die vragen komen wel voor een groot deel bij jou terecht. Betekent het dan dat jij op zoek moet in de organisatie naar mensen die daar over gaan?

Lianda: 
Precies, dat is het ja. Kijk, in principe kan ik zelf niet zoveel. Het enige product wat wij als buurtadviseurs hebben, is het Fonds Maatschappelijke Initiatieven. Dus als mensen een leuk idee hebben, kunnen ze een aanvraag indienen. En de buurtadviseurs zijn dan degene die kijken past het wel, past het niet en geven daar een subsidie voor. Of menskracht of materialen, dus dat kunnen we wel. Leuke activiteiten, barbecues, wandeltochten, een bankje extra in het dorp. Dat soort zaken dat kunnen wij heel snel regelen. Maar goed, alle andere vraagstukken, daar heb ik gewoon de medewerkers van de gemeente bij nodig.

Menno: 
Dan zorg jij dat het contact tot stand komt. En sommige projecten kunnen wel een tijdje duren, dat weten we als gemeente ook, dat sommige projecten, misschien gaan we het daar met de dorpsraad ook nog over hebben, best een lange doorlooptijd hebben. En dan zorg jij ook dat de voortgangsinformatie ook vanuit de gemeente bij het dorp komt. Of dat er in ieder geval contact is.

Lianda: 
Ik zorg voor de verbinding. En ik probeer het in de gaten te houden. Maar wat ik net al vertel, ik heb natuurlijk meer gebieden. En om alles in de gaten te houden, dat lukt gewoon echt niet. Ik draag zaken gewoon over. Probeer het wel in de gaten te houden. En die voortgangsberichten moeten echt vanuit de vak afdelingen komen.

Menno: 
Nou, we hebben een beetje gehad over hoe het gaat. Dan ben ik benieuwd hoe het vanuit de dorpsraad ervaren wordt. Nou, bij mij aangeschoven in de studio aan tafel twee leden van de dorpsraad. En een journalist, mag ik denk ik wel zeggen, van de Eerdse krant. Tevens ondernemer in Eerde, Johnny van Geffen.

Johnny:
Dankjewel.

Menno: 
Welkom, leuk dat je er bent. Anita van der Velden, lid van de dorpsraad Eerde. En Anne van Es, ook lid van de dorpsraad Eerde. Anne, ben jij al lang actief in die dorpsraad?

Anne:
Ik denk sinds 2020. En toen is de oude dorpsraad zeg maar omgevallen. En toen werden er nieuwe leden gezocht. En toen heb ik me aangemeld.

Menno:
En kwam dat omdat jij dacht, nou, ik wil het graag doen. Ik heb iets met Eerde, ik woon er al heel mijn leven. Ik weet niet eens of dat zo is, maar hoe kwam dat?

Anne: 
Ik woonde nog niet zo lang in Eerde sinds 2013. En ik dacht, ja, ik wil eigenlijk wel wat meer mensen leren kennen. Dus laat ik bij de dorpsraad gaan, dan leer ik vast wel nieuwe mensen kennen.

Menno: 
En was dat ook zo?

Anne: 
Ja en nee. Eigenlijk heb ik de meeste mensen pas leren kennen toen mijn kinderen naar school gingen. Dus de oudste zitten inmiddels op school. En dan leer je echt veel meer mensen kennen. En ja, tuurlijk hoorde ik wel al wat dingen zo vanuit de dorpsraad. En van wat er speelt zeg maar in het dorp.

Menno: 
Ja, je hebt het dorp denk ik daardoor wel beter leren kennen. Ja, zeker. En Anita, jij bent tegelijk met Anne zo'n beetje ingestapt dan in die dorpsraad?

Anita:
Iets na Anne ben ik ingestapt. Ik heb altijd heel veel vrijwilligerswerk gedaan in Eerde. Op een gegeven moment ben ik iets meer gaan werken en toen een stapje terug gedaan. En toen dacht ik op een gegeven moment, ik heb wel weer tijd om iets voor Eerde te doen. Maar ik wilde ook wel iets doen wat totaal nieuw voor mij was. En de dorpsraad, je kunt heel veel voor een dorp betekenen. Maar het is ook totaal nieuw. Alle wetten, alle regelgevingen, contacten met gemeente. Ik vind het ook voor mezelf, voor mijn eigen ontwikkeling, brengt het ook heel veel. Ik doe het voor Eerde en ik doe het voor de mensen in Eerde. Maar daarnaast heeft het mezelf, brengt het voor mezelf ook heel veel. Dat vind ik belangrijk, want daardoor haal ik er energie uit.

Menno:
Ja, dat kan me voorstellen.

Anita: 
Het is dan een en-en.

Menno:
Ja, mooi hoe je dat beschrijft. Ben jij al heel lang woonachtig in Eerde of kom je er zelfs vandaan? Ben je er geboren?

Anita:
Nee, nee, nee. Ik ben geboren in Veghel en ik woon nu veertig jaar in Eerde. Maar ik denk dat mensen het niet fijn vinden dat ik dit zeg. Maar als je geen echte Eerdse bent, wordt je niet zomaar een echte Eerdse.

Menno:
Dat geldt denk ik voor heel veel dorpen dat het zo is. Johnny, ben jij een echte Eerdse of een Eerdenaar of hoe moet ik dat zeggen?

Johnny: 
Een echte oiver, ja.
Geboren en getogen, ja.

Menno:
Johnny, jij bent al heel lang in Eerde. Je bent er dus geboren. Je bent actief als journalist op de Eerdse Krant. Is dat een hectisch bestaan?

Johnny:
Soms en soms ook niet.

Johnny:
Soms is het ook leuk en soms is het hectisch. Dus dat verschilt per week, zeg maar.

Menno: 
Want hoe ga je dan op zoek naar nieuws in Eerde? Want dat pluk je niet zomaar van de straat, neem ik aan. Nee.

Johnny:
Op donderdag breng ik de krant rond en bezorg ik hem. Samen met mijn vader en soms ligt het nieuws op straat. Dan kom je iets tegen van dat is leuk voor volgende week. Of iemand trekt je aan je mouw. Ik heb iets voor volgende week, prima. Soms zijn er weken bij dat je echt moet zoeken. En soms komt het op maandag, dinsdag binnen in de mailbox. En staat de krant weer vol op donderdag.

Menno: 
Heb je ook nog dat mensen bij jou aan huis komen? Van Johnny, dit moet je eens horen.

Johnny:
Ja, dat is mooi. Als je midden in het dorp woont, zeg maar. Dan is de deur altijd open. En dan komen mensen gewoon even langs. Om iets mee te delen of iets af te geven.

Menno: 
En met die fusie zeven jaar geleden, van Eerde. Toen nog gemeente Veghel naar Meierijstad. Merk je dan dat mensen misschien nog meer behoefte hebben uit hun dorp zelf?

Johnny:
Nee, daar merk ik niet echt dat er daar verschillen zitten. Of dat we gemeente Veghel waren of gemeente Meierijstad.

Menno:
Dat is gewoon hetzelfde gebleven?

Johnny:
Ja, denk ik wel.

Menno:
Want de betrokkenheid van mensen bij Eerde is hoog, toch?

Johnny:
Ja, gelukkig is er van alles te doen. En gelukkig zijn er heel veel oren en ogen die de Eerdse krant voeden. Dus dat is natuurlijk prettig en fijn.

Menno: 
En jij woont ook vaak die openbare dorpsvergaderingen bij. Daar spreek je natuurlijk ook heel veel mensen. Want daar kun je denk ik goed in de gaten houden. Welke grotere onderwerpen er spelen, wat er allemaal leeft.

Johnny: 
Ja, inderdaad de grotere onderwerpen komen dan ter tafel. Maar je ziet wel vaak dezelfde mensen op zo’n vergadering, zo'n bijeenkomst. Het zijn veelal ouderen die betrokken zijn, toch? Die komen dan op een bijeenkomst. Ja, daar zouden ook meer jongeren mogen komen. Maar dat is lastig natuurlijk.

Menno:
Een wat jonger iemand Anne, dat ben jij die zelf in de dorpsraad gegaan is. Maar herken je dit beeld zoals Johnny dat vertelt?

Anne:
Ja, dat herkennen wij vanuit de dorpsraad sowieso wel heel sterk. We proberen ook wel echt de voeding te krijgen met het dorp. En ook met de jongere generatie. Maar die zijn vaak zo druk met hun eigen leven, met werk en van alles. Dat ze toch iets minder betrokken zijn met het dorp. Maar ja, we doen wel heel hard ons best om die mensen steeds meer te bereiken. En we hopen natuurlijk wel dat ze ook vaker naar bijvoorbeeld een dorpsraadsvergadering komen.

Menno:
Dus als je dan op het schoolplein staat voor de kinderen. Dan zeg je tegen andere ouders. Jullie hebben hem denk ik gewoon in je agenda staan.

Anne: 
Ja, dat zeg ik wel. Maar daar wordt niet altijd op gereageerd.

Menno:
Ik kan me ook voorstellen dat mensen komen als er onderwerpen op de agenda staan die voor hen relevant zijn. Hoe kijk je er naar Anita?

Anita:
Ja, dat is. Maar daarom proberen we ook wel al tijdig aan te geven wat er op een vergadering besproken wordt. Zodat mensen ook erop in kunnen spelen. Ja, het blijft lastig wat Anne zegt en wat Johnny zegt. Ja, daar ben ik het gewoon wel mee eens. En dan proberen we ons wel zichtbaar te maken. Ook via de sociale media. En toch blijft het gewoon heel lastig. Kijk en wat ik wel fijn vind. Dat ik wel merk dat mensen in Eerde ons wel weten te vinden. Ik weet niet, Anne of jij het daarmee eens bent. Maar ik heb wel het idee dat we steeds meer zichtbaar worden. Maar Lianda straks ook zei, we groeien wel als dorpsraad. En als er iets is weten ze ons wel te vinden. Dat vind ik wel een pluspunt wat we de afgelopen jaren bereikt hebben.

Anne:
Ja, zeker.

Menno:
Want er komt ook best veel bij kijken. Want ik neem aan dat jullie in de dorpsraad ook wat taken verdelen. Want met welke taken hou jij je vooral bezig Anita?

Anita:
Ja, met mij is het vooral samen met Anne, kerk en school. En dat is denk ik ook het belangrijkste op dit moment. Kerk en school. Kijk, woningbouw is in Eerde ook gewoon heel belangrijk. De Vlagheide en natuur zijn ook dingen die belangrijk zijn. Maar ja, te lang zijn er geen woningen gebouwd. En die school, dan denk ik ja, mijn kinderen die zijn nu bijna dertig. En toen die op school zaten, toen was het al nodig dat er een nieuwe school kwam. En ik moet ook zeggen dat ik het ook wel zorgwekkend vind. En soms ook wel frustrerend. Dat ik denk van, goh, kunnen we nou met z'n allen niks bereiken om iets te doorbreken? En ja, Anne en ik zijn samen verantwoordelijk voor de kerk en school. We hebben er een aantal jaren terug, hebben we toen ook de media opgezocht. Maar het blijft, ja, daar kun jij ook beamen. Daar kan Johnny beamen, daar kan iedereen beamen. Het blijft een heel groot zorgenpunt.

Menno: 
En jullie trekken dat dossier, zo noem ik het allemaal even, vanuit de dorpsraad. Hoeveel tijd ben je daar nou aan kwijt? Want het is een vrijwilligerswerk, lid zijn van een dorpsraad. En in die zin, je steekt ook je nek uit. Want je neemt een publieke rol eigenlijk op je. En dat kost je denk ik best veel tijd, toch?

Anne:
Ja, ik heb eigenlijk nooit de uren bijgehouden. Ik weet niet of jij er ooit gedaan hebt, maar er zijn echt wel weken geweest dat ik echt dacht, ik heb eigenlijk niet één avond niks te doen. Ik ben elke avond wel ergens mee bezig geweest voor het dorp.

Menno:  
Johnny, denk je dat mensen zich dat realiseren? Dat als iemand in een dorpsraad zit, als vrijwilliger, dat hij daar zoveel tijd aan besteed?

Johnny:
Nee, nee, ik denk het niet.

Menno:
Want het is natuurlijk best iets om waardering voor te hebben.

Johnny:
Zeker, en ik heb er waardering voor inderdaad. Er komt van alles op je af. Je doet het voor het dorp. En als er dan iets niet goed gaat of iets mis, of iets niet volgens de ene of de andere, dan krijg je het op je bordje als dorpsraad of misschien ook wel als persoon. We kennen elkaar allemaal in het dorp. We komen elkaar elke dag tegen. En dan is het soms wel, dat is lastig. Dat je dan iets voor het dorp wilt doen, voor het algemeen belang. En je wordt er dan zelf op afgerekend. Nou ja, dat is denk ik wel lastig. Daar moet je tegen kunnen.

Menno: 
Hebben jullie veel steun zo aan elkaar, in de dorpsraad? Een goede sfeer, en iedereen pakt zijn of haar dossiers op?

Anita:
Kijk, ik heb zelf zoiets. Anne en ik, net als met de kerk en school, wij doen alles samen. Eigenlijk gesprek voeren we ook samen. Als we een telefonisch gesprek voeren, dan zetten we het op de luidspreker. En wel ook een beetje dat ze niet achteraf kunnen zeggen, je hebt dit gezegd of je hebt dat. Gewoon ook ter bescherming van onszelf. Maar ik vind, als ik iets doe waar ik zelf achter kan staan, dan vind ik dat ik gewoon met opgeheven hoofd door Eerde kan lopen. En ja, die gedachte blijf ik eigenlijk wel houden. Maar ik vind het wel belangrijk om het samen met Anne te doen.

Menno:
Heb je steun aan elkaar?

Anne:
Heb je steun aan elkaar, ja.

Anita:
Ja, dat vind ik wel.

Anne:
Ja, en dat is eigenlijk bij de meeste onderwerpen zeg maar, in Eerde, is wel dat we het vaak met z'n tweeën doen. Want stel, een van de twee valt uit, ja dan weet de ander ook nog wel alles over het onderwerp.

Menno:
Dan valt niet het hele dossierkennis van de dorpsgraad daar in mis. Dat kan ik goed begrijpen. Kerk en school is een dossier wat al langer loopt. Woningbouw noemden jullie al, de natuur, Vlagheide. Dat zijn dan onderwerpen die een beetje verdeeld worden in de dorpsraad.

Anita:
Ja, en we zijn ook wel bezig om gewoon als dorpsgraad te groeien. En net als die openbare dorpsraadvergadering, dat dat tijdig bekend gemaakt wordt, dat we zorgen dat iedereen weet wat het is, dat we zichtbaar zijn. We hebben een keer met z'n allen op zaterdagochtend bij de kerk gestaan. Goed, er komen nog niet zo heel veel mensen, maar we moeten ergens beginnen.

Menno: 
Ja.

Anita:
Dus ja.

Menno:
Ja, als contactwethouder valt me altijd op dat Eerde best een actief dorp is. Er vinden ook best wel wat activiteiten en zo plaats. Een aantal jaar geleden had je Monumentaal Eerde, wat best een mooi evenementje was in Eerde, maar ook alles rondom de molen, de herdenkingen in september en op 4 mei. Johnny, als journalist of als lokale reporter moet je natuurlijk vaak ter plaatse zijn.

Johnny: 
Ja, gelukkig gebeurt er van alles en dan ben je te plekke en dan probeer je iets over te schrijven, iets over te berichten.

Menno:
Maar zie je dat ook zo, dat Eerde wel een heel actief dorp is en dat het ook leuk is om daar overal bij aan te sluiten?

Johnny: 
Ja, maar ik zie het wel iets minder worden de laatste jaren. Sommige verenigingen stoppen of hebben minder leden. Dus ik zie wel een lichte daling in activiteiten in ons dorp.

Menno: 
Ja, omdat het misschien ook moeilijker is met vrijwilligers om het voor elkaar te krijgen.

Johnny:
Ja, dat heeft denk ik iedereen mee te maken. Vrijwilligers is een hot issue, waar zijn ze, zoek ze. En dat heeft er zeker mee te maken dat er ook minder activiteiten zijn, denk ik.

Menno: 
En hoe omschreef Lianda, de buurtadviseur, straks Eerde? Hoe zie jij Eerde als geboren Eerdenaar? Hoe zie jij het dorp?

Johnny:
Dat is een lastige vraag, lastige vraag. Nou ja, een heel actief dorp, dat is zeker. Er gebeurt van alles, maar dan, nou ja, we hebben het net over het kerkgebouw, Nou, dat is dan iets minder positieve nieuws, zeg maar, wat het op dit moment is. Maar er zijn nog heel veel leuke dingen. Nou, we hebben net de carnaval gehad, dus nou ja, daar kun je van alles over schrijven. Er gebeurt van alles en dat is mooi. Je kent elkaar bijna allemaal. Dus dan is het een groot feest en daar kun je dan iets over schrijven. 

Menno: 
Dan heb je allerlei dingen die spelen. Wat mij in Eerde ook altijd opvalt, is die actieve werkgroep voor de natuur, voor de Eerdse Bergen, die mensen die zich actief inzetten voor de molen. Die is helemaal vernieuwd en er zit een dorpswinkel in. Dat zijn ook wel mooie aspecten van het dorp. 

Johnny:
Ja, gelukkig zijn er nog vrijwilligers die de kar willen trekken. Je noemt het al, de Eerdse bergen, de natuur. De Eerdse molen is ook een verrijking voor ons dorp met de winkel. Het Airborne comité doet ook van alles, jaar in, jaar uit. Daar heb je heel veel respect voor die mensen. Die trekken de kar jaar in, jaar uit en die zijn heel actief. Voor ons als dorp is dat natuurlijk wel fijn.

Menno:
Ik sprak met Lianda net over die samenwerking, dorpsraad, gemeente. Anne, ik kan me voorstellen dat je best veel contact moet hebben met de gemeente. Bij veel dossiers heeft de gemeente ook een rol. Niet vanuit wet- en regelgeving, maar wel vanuit financiën of ruimtelijke procedure. Is dat fijn werken met een buurtadviseur? 

Anne:
Jazeker. Iedere maand hebben ongeveer twee mensen van ons een overleg met Lianda. Wij kunnen van tevoren onderwerpen aandragen die daar besproken moeten worden. Dat kan inderdaad ook zijn over wie daarover gaat. We hebben een vraag vanuit het dorp die daarover gaat. Dan weet Lianda wel weer de weg hier in het gemeentehuis. 

Menno:
Dat is wel een korte lijn zo. 

Anita:
Zo gaat het ook met Kerk en school, als er vragen zijn dan hoeven we onze contactpersoon maar te benaderen. Dan weten we ook de juiste persoon te vinden en die reageren wel altijd. We krijgen niet altijd het antwoord wat we willen hebben want we willen natuurlijk een positief antwoord, maar het antwoord is er in ieder geval. Soms is het misschien nee of nog niet. Maar goed, daar kan diegene dan verder ook natuurlijk niks aan doen.

Menno:
Ik kan me voorstellen toen de fusie ontstond dat je dan ook belangrijk vindt dat de afstand niet te groot wordt van kern naar een grotere gemeente. Met de rol van een buurtadviseur hou je in ieder geval die korte lijn. 
Anita van der Velden

Ja, maar ik ben er eigenlijk nooit niet bang voor geweest. Maar het was al Meierijstad toen wij erin kwamen. 

Anne:
Toen wij erin kwamen was het al Meierijstad. Bij ons is er nooit iets veranderd.

Menno:
Jullie weten niet beter dan dat het zo is.

Johnny: 
En een goede contactwethouder hebben we natuurlijk.

Menno:
Ja, daar zat ik al de hele tijd op te wachten, dat werd maar niet gezegd! Ik ben ook al vanaf de fusie de contactwethouder. Ik vind het altijd heel erg leuk om contact te hebben met het dorp. 

Johnny:
Het was even intern in ons dorp. Willen we jou nog voor een tweede termijn? Maar we hebben allemaal ja gezegd, dus. 

Menno: 
Nou, dank. Ik denk dat we het gesprek zo mooi hebben kunnen rond krijgen. Fijn dat jullie er waren. Wat hebben we verteld over samenwerking tussen een dorp in Meierijstad en de gemeente en de rol van de buurtadviseur. En als lokale reporter Johnny hoe het dan is om verslag te doen van al wat er gebeurt in Eerde. Dus dank voor de aanwezigheid. En richting de luisteraar zeg ik dank voor het luisteren. En tot de volgende aflevering van de podcast Menno in Meierijstad.

Menno:
Bedankt voor het luisteren naar deze aflevering van mijn podcast serie Menno in Meierijstad. Vond je het interessant en wil je meer luisteren? Abonneer je dan via je favoriete podcast app.

Vorige Aflevering

Volgende Aflevering